ႏြားေတြလို ၿမက္မစားတတ္ၾကဘူး
ႏြားေတြလို ေခါင္းခ်င္းေခြ႕ခဲ႔ရ။
ေကာင္းကင္ကို မခံစားတတ္ၾကဘူး
ပလက္ေဖာင္းကို လမ္းမလို ေခါင္းအံုးခဲ႔ၾက
မိုးတိမ္ေတြ မဟုတ္ဘူး
ႀယ္ေရာက္ေနမွန္းလဲမသိဘူး
ေခတ္အဆက္ဆက္
ငါ႔လည္ပင္းကိုဖက္တဲ႔လြယ္အိတ္ေတြ
မင္းတို႔ဘယ္လိုလဲ
ငါ႔သင္ခန္းစာ
ဘ၀ရဲ႕ ပုစၦာမ်ားက စြန္႔စားရတယ္
အမွန္ကိုအမွန္လို ၿခစ္တတ္မွ
အမွားကို အမွားလို ၾကက္ေၿခခတ္မွ
ငါတို႔ေအာင္မွတ္ရလိမ္႔မယ္။
၀ိုင္ခ်ိဳ
ႏြားေတြလို ေခါင္းခ်င္းေခြ႕ခဲ႔ရ။
ေကာင္းကင္ကို မခံစားတတ္ၾကဘူး
ပလက္ေဖာင္းကို လမ္းမလို ေခါင္းအံုးခဲ႔ၾက
မိုးတိမ္ေတြ မဟုတ္ဘူး
ႀယ္ေရာက္ေနမွန္းလဲမသိဘူး
ေခတ္အဆက္ဆက္
ငါ႔လည္ပင္းကိုဖက္တဲ႔လြယ္အိတ္ေတြ
မင္းတို႔ဘယ္လိုလဲ
ငါ႔သင္ခန္းစာ
ဘ၀ရဲ႕ ပုစၦာမ်ားက စြန္႔စားရတယ္
အမွန္ကိုအမွန္လို ၿခစ္တတ္မွ
အမွားကို အမွားလို ၾကက္ေၿခခတ္မွ
ငါတို႔ေအာင္မွတ္ရလိမ္႔မယ္။
၀ိုင္ခ်ိဳ
No comments:
Post a Comment