ခင္ဗ်ားလႊတ္တဲ့လူ ေရာက္လာတယ္
စာအိတ္ေပၚမွာ စာျပန္ေရးေပးလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့လူ ေရာက္လာတယ္
သူ ခင္ဗ်ားမွာတာေတြ ေျပာျပတယ္
သူ ခင္ဗ်ားမွားတာေတြ ေျပာျပတယ္
လမ္းစရိတ္ေပးၿပီး ျပန္ခုိင္းလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တယ္လုိ႕ ေျပာတဲ့လူ ေရာက္လာတယ္
သူ႕လြယ္အိတ္ထဲက ထုတ္ေပးတယ္
သူ႕ လြတ္အိတ္စုတ္ေနတာ ျပန္ခ်ဳပ္ေပးလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တာလုိ႕ ထင္ရတဲ့လူ ေရာက္လာတယ္
သူ တစ္ခုခုေျပာဖုိ႕ ႀကိဳးစားတယ္
သူ အသံထြက္လာဖုိ႕ ႀကိဳးစားတယ္
သူ႕ေက်ာကုိပုတ္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့လူ ေရာက္လာတယ္
သူ ေက်နပ္သြားေအာင္ စကားေဖာင္ေဖာင္နဲ႕ ဧည့္ခံလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ ဟုိငနဲ ေရာက္လာတယ္
အရက္တုိက္လႊတ္လုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ေကာင္ေလး ေရာက္လာတယ္
အားေပးစကား ေျပာလုိက္တယ္၊ ဂုဏ္ျပဳလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ဆရာႀကီး ေရာက္လာတယ္
‘ကုိယ့္လူက ဆရာႀကီးလား’ လုိ႕ ျဖဳတ္ခ်လုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ ဆုိက္ကား ေရာက္လာတယ္
သြပ္ျပားေဟာင္းေတြ လိပ္တင္ေပးလုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ ပိေတာက္ပင္ႀကီး ေရာက္လာတယ္
သစ္ပင္ခုတ္တဲ့ လူအိမ္ကုိ လမ္းညႊန္လုိက္တယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ မီးဆရာ ေရာက္လာတယ္
သူ ဆက္မေစာင့္ႏုိင္လုိ႕ ျပန္သြားတယ္
ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ မုန္တုိင္း ေရာက္လာတယ္
‘ဓား ဟဲ့ . . . ဓား’ ဓားေထာင္ျပလုိက္တယ္
အဲဒါ ခင္ဗ်ားလႊတ္လုိက္တဲ့ လူေတြအေၾကာင္း အတိအက်ပဲ
ေမာင္ျပည့္မင္း
လႈိင္းသစ္၊၂၀၀၉၊ဇြန္လ
No comments:
Post a Comment