တုိက္ပြဲသစၥာ


ဟုိမွာၾကည့္ေလ
ေသြးေတြနီရဲ ၊ လူသတ္ပြျေတြ
ရစ္၀ဲရမ္းေငြ႕ တေ၀ေ၀ ။
သည္မွာၾကည့္ေလ
လူေတြေသၾက ၊ ငုိညည္းၾကနဲ႔
အလွပ်က္သုန္း ၊ ရြာပ်က္ကုန္းဘဲ
ရင္ထဲ မၾကည္ၿမပါေခ်။
ၾကည့္စမ္း ကမၻာတ၀ွမ္း ၊ မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္
ၿပည့္လွ်မ္းေ၀လွ်ံ ၊ ငုိသံရွဳိက္သံ
ညွဥ္ဒဆဲသံေတြ ၊ ဆူညံရႈပ္ေထြး
ေမတၱာေ၀းေသာ ၊ ေသြးသံရဲရဲ
သတ္ပြဲေသပြဲ ၊ ရပ္စဲပစ္ရန္
အားမာန္လႊင့္ထူ ၊ ၿပည္သူေတြရဲ႕
ေသြးေတြကုိဘဲ ၊ တုိက္ပြဲအခန္းဆက္
လက္နက္ပုံစံ ၊ အေၿခခံၿဖင့္
ေတာ္လွန္ၿခင္းဟာ သစၥာတရား ။ ။

ပဋိပကၡ၏ ဆုံးရႈဴံးၿခင္း

ႏွလုံးေစသည္
ေ၀ဒနာေတြ ၊ ကဗ်ာအၿဖစ္
ဖန္ဆင္းပစ္ၿပီး ၊ အခ်စ္အတြက္
လက္ေဆာင္ဆက္သ ၊ ရင္ခုန္ရမည့္
အလွ ကဗ်ာ ေရးခ်င္တယ္ ။
အသိေစသည္
ၿပည္ရြာၿပည္မႈ ၊ ၿပည္ေရးရႈကာ
ၿပည္သူ႕ဘ၀ ၊ ေရးသီၿပမည့္
ဘ၀ကဗ်ာ ေရးခ်င္တယ္။
အလွကဗ်ာ
ေရးတဲ့ခါေလ ၊ ရင္နာရတဲ့
ဘ၀ကာရန္ ေတြးမိတယ္။
ဘ၀ကဗ်ာ
ေရးတဲ့ခါေလ ၊ ေမတၱာမွ်တဲ့
အလွကာရန္ ေတြးမိတယ္ ။
ေၾသာ္ ……. ဘ၀ အလွ
ေပါင္းမရလုိ႔
ကြယ္ …….. ညက ကဗ်ာမေရးၿဖစ္ဘူး ။ ။

ေဖာက္ၿပန္ေရးသမား

ထေလာ့ ၾကြေလာ့
ေနၾကေလာ့ဟု ၊ ေၿပာေတာ့ဆုိေတာ့
အဟုတ္ေပါ့ ၊ လုပ္ေတာ့ကုိင္ေတာ့
ခပ္ေပါ့ေပါ့ ၊ ၿပီးေတာ့ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ။
တုိက္ေလာ ့ခုိက္ေလာ့
ေတာ္လွန္ေတာ့္ဟု ၊ ေၿပာေတာ့ဆုိေတာ့
အဟုတ္ေပါ့ ၊ တုိက္ေတာ့ခုိက္ေတာ့
ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ ့ ၊ ၿပီးေတာ့ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ။
ၿပဳေလာ ့ ၿပင္ေလာ့
စြမ္းေဆာင္ေလာ့ဟု ၊ ေၿပာေတာ့ဆုိေတာ့
အဟုတ္ေပါ့ ၊ ၿပဳေတာ့ၿပင္ေတာ့
ခပ္ေပါ့ေပါ ့ ၊ ၿပိးေတာ့ လပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ။
တည္ေလာ့ ေဆာက္ေလာ့
ဖန္တီးေလာ့ဟု ၊ ေၿပာေတာ့ ဆုိေတာ့
အဟုတ္ေပါ့ ၊ တည္ေတာ့ ေဆာက္ေတာ့
ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ၊ ၿပီးေတာ့ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ။ ။

ရင့္က်က္ခ်ိန္

လက္ေရးစိပ္နဲ႔
ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ၊ ႏြဲ႔ေနာင္းညက္ေညာ
အေၿပာလွလွ ၊ ခြန္းၿမခ်ဳိသာ
ေမတၱာစာေတြ ၊ အိပ္ရာေအာက္မွာ အမ်ားၾကီး ။
သည္လက္ေရးေတြ
ေရႊသား၀င္းလက္ ၊ ပိေတာက္ခက္လား
နံ႔ရွားၾကဳိင္ဖိတ္ ၊ ခေရရိပ္လား
ပြင့္မ်ားၿပြတ္သိပ္ ၊ ခ်ယ္ရီရိပ္လား
ေမာင့္စိတ္ ခ်မ္းၿငိမ္းဘူးခဲ့သည္။
စာထဲဆုိထား
သည္စကားေတြ ၊ ေ၀ဆာလြင္႔ပ်ံ
ငွက္ေက်းသံလား ၊ ၿဖည္ၿဖည္းညွင္းညံ
ေရစီးသံလား ၊ သံသာေအးၿမ
ေတးဂီတလား ၊ တရားၿပည့္လ်ံ
ဓမၼသံလား ၊ ေမာင့္နား ခ်ဳိၿမိန္ခဲ့ဘူးသည္။
စာထဲမွာေခ်ာ
သာအေၿပာေတြ ၊ သာေမာ ၾကည္ၿမ
သိပ္ကုိလွတယ္ ၊ ေဖးလြညင္းသာ
လႈိင္းေငြဇာလား ၊ နီ၀ါ စုံေသာ
တိမ္ဘုံေတာလား ၊ ေငြသားလက္ရႊန္း
ညလ၀န္းလား ၊ ၾကည္ထြန္းပီၿပင္
ေငြၾကယ္စင္လား ၊ အၿမင္ ၾကည္ၿမခဲ့ဘူးသည္။
ေၾသာ္ ………. လက္ေရးစိပ္စိပ္
ေမတၱာရိပ္သည္ အတိတ္မွာဘဲ က်န္ရစ္သည္ ။ ။