ျပတင္းေပါက္မွာ ေလတျဖဴးျဖဴး

ျပတင္းေပါက္မွာ ေလတျဖဴးျဖဴး။ ပူျပင္းအိုက္စပ္တဲ့ေႏြေန႔ထဲ
ျပတင္းေပါက္မွာ ေလတျဖဴးုျဖဴး။ စာရြက္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္
လႈပ္ရွား။ ငါေရးေနက်ေဘာ့လ္ပင္ကေလး လိမ့္ကာလိမ့္ကာ
ေလတျဖဴးျဖဴးထဲ တလိမ့္လိမ့္နဲ႔ သူ႔ကိုဖမ္းယူျပီး
ဒီစာကို ငါေရးတယ္။ ျပတင္းေပါက္မွာ ေလတျဖဴးျဖဴး။
ေလႏွင့္အတူ သတိရျခင္းမ်ား၊ အမွတ္ရခ်က္မ်ား။ မည္သူ႔ကို
ရည္ညႊန္းရမည္မသိတဲ့ ျပန္လည္ေအာက္ေမ့မႈမ်ား၊
ငါကိုယ္တိုင္ကို ငါကျပန္လည္ေျပာျပမႈ တစ္ခုအျဖစ္နဲ႔……။

မိုးဥတုေန႔ရက္ေတြထဲက တစ္ေန႔။ ကုန္လြန္ခဲ့ျပီျဖစ္တဲ့
ႏွစ္ကာလေတြထဲက မိုးဥတုရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ…..
တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ မိုးက သည္းသည္းမဲမဲ
ဆက္တိုက္ရြာ၊ အိမ္တံခါးေတြ အကုန္ပိတ္ထားရတယ္။
မိုးတိတ္လို႔ ျပတင္းေပါက္ေတြ ဖြင့္လိုက္ေတာ့
အိမ္ေရွ႕လမ္းမမွာ ေရေတြေဖြးလို႔၊ အိမ္၀ိုင္းထဲမွာ
ေရေတြေဖြးလို႔။ ငါတို႔အိမ္ရဲ႕ ေလွကားရင္း
တတိယထစ္ေလာက္ထိ ေရေတြေရာက္လို႔။
ေပါေလာေမ်ာခဲ့တဲ့ ေအာက္ထပ္က အုိးစရည္းေတြ
ေထာင့္တစ္ေနရာမွာကပ္လို႔ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္။
မိုးရြာသြန္းခဲ့ေသာ မိုးဥတုရဲ႕ မိုးေန႔မ်ားထဲမွာ အိမ္ေရွ႕က
ဗာဒံပင္ေလး အသစ္ျဖစ္ေနသလို လံုး၀စိမ္းလန္း၊ မိုးေၾကာင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္။ ဒီေန႔မွာ
သူ႔အရပ္အေမာင္း ပိုရွည္လာတယ္လို႔ေတာင္ ထင္မိ။
ေျမာင္းထဲက က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း ငါးေတြ
ဟိုး ေအာက္က်င္းဖက္ထိ ကူးခပ္သြားႏိုင္ရဲ႕။ ၀ရံတာမွာ
မီးခိုးတအူအူ။ ခ်က္ျပဳတ္ေနသူအိမ္ရွင္မ
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ညည္းေနသံ သဲ့သဲ့ၾကားရ။ ေရတေဖြးေဖြး
မိုးဥတုေန႔ရက္ေတြ၊ မိုးအစဲမွာ လူေတြသြားၾကလာၾက
ေရတစြပ္စြပ္။ ကေဖးဆိုင္က ေခါင္းတိုင္ေတြ
မီးခိုးတလူလူအူထလာ။ ငါးေတြ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ
သစ္ပင္ေတြ ဓာတ္တိုင္ေတြနဲ႔ ကတၱရာလမ္းမၾကီးပါ
စိမ္းလန္းသစ္လြင္။ ညေနေစာင္းေတာ့ ေရေတြ
ေလ်ာက်သြားေပ့ါ။ အိမ္ေရွ႕လမ္းမနဲ႔ အိမ္၀ိုင္းထဲကေရေတြ
နိမ့္ရာဆီ တျဖည္းျဖည္းစီးဆင္းေရႊ႕ေလ်ာသြားခဲ့ျပီ။
ဒီလိုအခ်ိန္မွာေပါ့၊ အိမ္ေအာက္ေနာက္ေဖး
မစင္တြင္းအေဟာင္းၾကီးထဲမွာ ေခြးေပါက္စေလးတစ္ေကာင္
သူေရာက္ရွိလိမ့္က်သြား။ ငါေရာက္ေတာ့ သူ႔အသံကို
မၾကားရ။ မစင္တြင္းေဟာင္းထဲမွာ တလႈပ္လႈပ္
ကူးခပ္ေနတာျမင္ရ၊ ဦးေခါင္းကို အစြမ္းကုန္ေမာ့ထားရဲ႕။
အိမ္ေနာက္ေဖးရြံ႕ဗြက္ေတြထဲ တစြပ္စြပ္၊ ငါျဖတ္ျပီး
မီးညွပ္ၾကီးယူလို႔၊ သူ႔ကိုဆယ္ယူဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့။
ေခြးကေလး ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ ဆယ္လို႔မရခဲ့ဘူး။
မီးညွပ္နဲ႔ညွပ္ယူျပီး သူ႔ကိုဆယ္ယူတယ္။ မရဘူး။ သူက
အတင္းရုန္းကန္ မစင္တြင္းထဲကိုပဲ ျပန္က်တယ္။
အရွိန္နဲ႔နစ္သြားျပီးေတာ့ ျပန္ေပၚလာ။
ဦးေခါင္းကေလးေမာ့ေနရဲ႕။ အဲဒီေန႔က ရြံ႕ဗြက္ထဲကို
ငါဒူးေထာက္ငံု႔ကိုင္း မစင္တြင္းထဲ လက္တစ္ဖက္ထည့္ျပီး
ေခြးကေလးကို မိမိရရ ဆယ္ယူလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ငါ့လက္ထဲမွာ လူးလြန္႔ရုန္းကန္ရင္း ပါလာတဲ့ ေခြးကေလး။
အညစ္အေၾကးေတြေပေရလို႔။ အဲဒီေန႔က ေခြးကေလးကို
ေျမၾကီးေပၚခ်လိုက္တယ္။ ေခြးကေလးဟာ
ေျမၾကီးေပၚေရာက္သြားတာကို အလြန္၀မ္းသာသြားပံုပါပဲ။
ေလးဘက္ခ်မတ္တပ္ရပ္၊ ဦးေခါင္းကိုယ္လံုး အျမီးပါမက်န္
တစ္ကိုယ္လံုးရမ္းကာ စိုစြတ္စြတ္အညစ္အေၾကးေတြကို
ဒရစပ္ခါထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ငါ့မ်က္ႏွာပါမက်န္
အဲဒီအညစ္အေၾကးေတြ ေပက်ံကုန္ရဲ႕။ ေခြးကေလး
ဒီေကာင္- အညစ္အေၾကးေတြကို တဖ်မ္းဖ်မ္းယမ္းခါျပီး
စည္းရိုးအေပါက္ကေနတိုးလို႔ တစ္ဖက္ကို
ေျပးထြက္သြားတယ္။ အဲဒီေန႔က ေရမိုးခ်ဳိးလို႔တစ္ကိုယ္လံုး
သန္႔စင္ပစ္လိုက္တာ၊ ၀ရံတာက အိမ္ရွင္မက ဒီလိုေအာ္ျပီး
မွာရဲ႕၊ မင္း ဆပ္ျပာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာတိုက္ပစ္လိုက္ဦးတဲ့။
ေရတဗြမ္းဗြမ္း။ ။

ေနမ်ိဳး