ကိုယ္ဟာ ကိုယ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့အထိ . . .။ ကိုယ္ကလြဲရင္ ကိုယ္ပါပဲထင္ၿပီး ကိုယ့္အေရကို ဆြဲဆုတ္ျပမိရဲ႕။ တစ္ေယာက္အေခြဟာ တစ္ေယာက္ကို ထံုးမယ့္ႀကိဳးလို လႈပ္ေလတင္းေလ . . .။ တစ္ေယာက္အၿမီးကို တစ္ေယာက္ျပန္မ်ိဳရင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေတြ႕တယ္။ ေျဖေဆးအတြက္ ကိုယ့္အဆိပ္ကို အန္ခ်ေပးေတာ့ လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႕ လ်က္လို႕ . . .။ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး ေနရာမရွိေတာ့ဘူး သည္မွာတြင္ အသက္ကိုအပ္ခဲ့မယ္ ကိုယ့္တြန္သံၾကားလည္း လွည့္မၾကည့္နဲ႕ေတာ့။ မင္းထင္ကိုကိုႀကီး |
No comments:
Post a Comment