မစီးတဲ့ၿမစ္

ပိတ္ထားတဲ့နားေတြကုိ ၾကားေအာင္ေအာ္ဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ္ပါးစပ္မွာအသံၿပာကြဲအက္တဲ့ ေန႔
ေ၀းေ၀းသြားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဆီ လက္ဆန္႔လုိက္ေတာ့
အတၱနဲ႔အတူစီးသြားတဲ့ ၿမစ္ေနာက္မလုိက္ႏုိင္ေအာင္
ကုိယ့္ေနရာမွာကုိယ္ ေက်ာက္ခ်ရပ္တန္႔ ပစ္လုိက္ပါတယ္ ။
ကမ္းပါးကုိတုိက္ေတာ့ ကမ္းပါးပဲ့တယ္
ေက်ာက္ေဆာင္ကုိတုိက္ေတာ့ ကုိယ္ၿပန္ကန္ထြက္လာရ
အမႈိက္သရုိက္၊ ဒုိက္ဖတ္ ႏူံးတင္
စီးဆင္းၿခင္းမွာ မေမြ႔မေလ်ာ္ေတာ့တဲ့ ေန႔

ကုိယ့္အေသြးအသားကုိ ခန္းေၿခာက္မသြားေအာင္ ၿဖည့္တင္း
ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကုိ စိမ္းစုိလန္းဆန္းေစခဲ့ပါတယ္ ။

အနာဂတ္မွာ ပင္လယ္ဆီ ကုိထိလက္ေရာက္ ထိေတြ႔ခြင့္မရလည္း
ပစၥခမွာ ၿပတ္ရွေနတဲ့ အစာအိမ္ေတြ အဆာတိတ္ေစဖုိ႔
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိထြန္ယက္ အမ်ားသူငွါ အတြက္ ဖူးပြင့္ၿပစ္လုိက္မိေပါ့ ။

ေဟရာကလုိက္တပ္ေရ ......
ခင္ဗ်ားစီးခ်င္တဲ့ဆီ ....စိတ္လုိလက္ရ အေရာက္စီးပါ
ခင္ဗ်ားခ်ဳိးခ်င္တဲ့ ၿမစ္ဆိပ္မွာ အညစ္အေၾကးေတြသန္႔စင္သြားတဲ့ထိ ခ်ဳိးပါ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ခ်ဳိး ဖဲ့ထြက္ေနခဲ့တဲ့
ၿမစ္က်ဳိးအင္းေလးတစ္ခု ဆုိပါေတာ့ ..........  ။

ဘုိဟန္
  Friday, July 27, 2012 at 2:39pm