သူခုိး

                                 ( 1 )

“ လွၿမင့္ထြန္းရာ ဒီအေဆာင္မွာ ငါတုိ႔ ေလးေယာက္ပဲေနတာ ။ မင္းပစၥည္းေတြက ဘယ္လုိေပ်ာက္ရတာတုန္း ”
“ ငါလည္းဘယ္သိမလဲ ကြ ။ ေသတၱာထဲေသခ်ာေသာ့ခတ္သိမ္းထားတာပဲ ”
“ လွမုိး မင္းကေရာ ဘယ္လုိထင္တုန္း .... ေၿပာဦး ။ အက်င္စာရိတၱနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ငါတုိ႔လည္း အထိပါးမခံႏုိင္ဘူးကြာ ။မရွိရင္ေတာင္းစားမယ္ ”
“လွၿမင့္ထြန္း မင္းကဘာကိစၥ ဆြဲၾကဳိးေတြ ဟမ္းခ်ိမ္းေတြ လက္စြပ္ေတြ မ၀တ္ဘဲသိမ္းထားရတာတုန္း ”
လွမုိးကလည္း ၀င္ေမးတယ္ ။
“ ဟိဟိ ... ငါေကာင္မေလးက မ၀တ္ခုိင္းလုိ႔ကြ ... တိမ္းထားတာ ”
လွၿမင့္ထြန္းက ၿမဳိ႕သစ္သားဆုိေတာ့ သ နဲ႔ တ နဲ႔မကြဲဘူး ။
“မင္းကြာ .... ဒီမွာ ငါတုိ႔ပဲေနတာ ။ေလးေယာက္မွာ သုံးေယက္က ေရနံေခ်ာင္းမွာ ကတည္းကတစ္ခန္းထဲ ေနလာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ”
“ မင္းတုိ႔ေတာ့ မထင္ပါဘူးကြာ ....... ”
“ ေဟ့ေရာင္ .... မင္းတုိ႔ေတာ့ မထင္ဘူးမလုပ္နဲ႔ ... ေအာင္္ထြန္းရယ္၊ၿခံေစာင့္ ကုိစန္းၿမင့္ရယ္ ဒီလူေတြပဲ ရွိတာကုိ ”
“ေအး .... ငါလည္း မေၿပာတတ္ေတာ့ပါဘူးကြာ ..... ဟူးးးးးးးးးးးးးး ”
မနက္ကင္တီးေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စု စုေပါင္းတုိင္ပင္ၾကပါတယ္ ။
“ မခင္ေဆြသင္း  လွၿမင့္ထြန္း ကိစၥကုိ ဘယ္လုိထင္တုန္း .... ”
“ ဟဲ့ ငါကမိန္းကေလး .... ဘာကုိထင္ရမွာတုန္း ”
“ အယ္ ... မဟုတ္ဖူး .... သူ႔ပစၥည္း ကိစၥေလ .... ”
“နင္တုိ႔ မညစ္ပတ္နဲ႔ေနာ္ ... နင္တုိ႔ေယာက်ာ္းေလးေတြ ဘမ္းစကား ငါသိတယ္။ နင္တုိ႔ တခ်ိန္လုံး ဒါပဲေၿပာေနတာ ငါမသိဘူးမ်ား မွတ္ေနလား ”
“ မဟုတ္ဖူးေလ .... အပ်ဳိၾကီးရဲ႕ ...အခု လွၿမင့္ထြန္းပစၥည္းဆုိတာက ေရႊထည္ပစၥည္းေတြေပ်ာက္တာ”
“ ေအာ္ .... ေၿပာေၿပာကေစာေရာေပါ့ .... ငါမွာၿဖင့္ရွက္ရွက္နဲ႔နားေထာင္ေနရတာ .... ”
“ အပ်ဳိၾကီးကလည္း .... မေၿပာလုိက္ခ်င္ဘူး .... ဟင္း ”
“ နင္တုိ႔ အေဆာင္မွာ လူစုစုေပါင္း ၅ ေယာက္ဆုိေတာ့ ..... ”
“ မဟုတ္ဖူးေလ .... ၅ ေယာက္က ဟုတ္တယ္ ... လွၿမင့္ထြန္းေတာ့ ထည့္မတြက္နဲ႔ေလ ”
“ ငါက အပ်ဳိၾကီးဆုိေတာ့ ... ထည့္တြက္ရမယ္ .....”
“အာ ... ဒီအပ်ဳိၾကီးကလည္းတစ္ေမွာက္ .... ” လွၿမင့္ထြန္း က ၀င္အာေတာ့ ....
“မဟုတ္ပါဘူး ေစ့ေစ့စပ္စပ္ တြက္ရမယ္ေၿပာတာ။သူဖဲရုိက္တာ ဒီပစၥည္းေတြ ရႈဳံးသြားတာ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူးလား ၊ အရက္ေသာက္ၿပီး လမ္းေဘးမူးေနတုန္း ခၽြတ္အယူခံရတာေရာ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူးလား ၊ ကားၾကီး၀န္းထဲက တည္းခုိခန္းသြားအေဖာ္ေခၚအိပ္ေတာ့ ၾကက္မေတြ ၿဖဳတ္ယူသြားတာေရာ မၿဖစ္ႏုိင္ဘူးလား ”
“ေတာ္ပါေတာ့ ဆားပုလင္းခင္ေဆြသင္း ရယ္ ..... ” လွၿမင့္ထြန္း က ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ေနၿပီ ။
“ ငါကသေဘာေၿပာတာပါ ..... ”
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ... ၀တုတ္အရုပ္မ ခင္ေမေခ်ာ ေရာက္လာတယ္ ။နန္းၾကီးသုတ္ ၂ပြဲ လၹက္ရည္ ၂ခြက္ အရင္မွာၿပီး
“ ဘာေတြ ၿဖစ္ေနၾကတာလဲ .... ”
“ ဒီလုိ ... အရုပ္မရဲ႕ ....................... ”
ဆုိၿပီး လွမုိးက ဆက္ရွင္းၿပေနတယ္ ။မင္းတုန္းသားစကား၀ဲတာကုိ ၾကဳိးပင္ေကာက္သူ နာထူပါးထူ က ၿပန္ၿပန္ေမးေနေတာ့ လွမုိးခမ်ာ .. ေထြးလုံးရစ္ပတ္နဲ႔ရွင္းၿပလုိ႔ကုိ မၿပီးေတာ့ဘူး .... ။
“ အင္း .... ဟုတ္တယ္ သံသယစာရင္းမွာ လွၿမင့္ထြန္းလည္းထည့္ ငါတုိ႔လည္းထည့္ နင္တုိ႔လည္းလုိက္ခဲ့ ..... ” လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ကေၿပာေတာ့ အကုန္လန္႔သြားတယ္ ။
“ ဘယ္ကုိလုိက္ခဲ့ ရမွာလည္း ...... ” ခင္ေမေခ်ာက ပါးလုပ္ပါးေလာင္းနဲ႔ ေၾကာက္လန္႔တၾကား
၀င္ေမးတယ္ ။
“ ရဲစခန္းကုိ ”
“ အန္ ... ငါတုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔ ရဲစခန္းလုိက္ရ မွာလည္း ... မိန္းကေလးနဲ႔ ရဲစခန္းဘာမွ မဆုိင္ဘူး ”
မခင္ေဆြသင္းက အေၾကာက္အကန္ၿငင္းတယ္ ။
“ ဆုိင္ဆုိင္ မဆုိင္ဆုိင္လုိက္ခဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ အေဆာင္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း လာတာပဲ ”
“ေအာင္မယ္ေတာ္ .... ရာရာစစ နင္တုိ႔အေဆာင္လာတာ ... ငါတုိ႔ စက္ဘီးေပၚကေတာင္ မဆင္းဘူး ။
မလုိက္ႏုိင္ဘူး။နင္တုိ႔ကိစၥနင္တုိ႔ရွင္း သြားမယ္ ခင္ေမေခ်ာ ဘာေကာင္ေတြမွန္းမသိဘူး ။ ”
“ ဒီ၀ုိင္းေလးေတာ့ ရွင္းခဲ့ဦးေနာ္ ... အပ်ဳိဂ်ီး .... ”
“ ရွင္းမယ္ .... ရွင္းမယ္ .... နင္တုိ႔နဲ႔လည္း ဒီေန႔ကစၿပီး ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနမယ္ ”
“ ဟီးဟီး .... စတာပါ အပ်ဳိဂ်ီးရယ္ ..... ” က်ေနာတုိ႔္ အပ်ဳိဂ်ီးကုိ ၿပန္ေခ်ာ့ၿပီး ထုိင္ခုိင္းရတယ္ ... ။
“ အဲဒီအၾကံ မဆုိးဘူးကြ ။ ရဲစခန္းမတုိင္ပါနဲ႔ ဒါေပမယ့္ တုိင္ခဲ့ၿပီလုိ႔ ရႊီးထားၾကမယ္ ဘယ္လုိလဲ ” လွမုိး ေၿပာေတာ့ ....
“ ေအး ေကာင္းပါတယ္ ….. အဲဒီလုိပဲ လုပ္ၾကတာေပါ့ ”
............................
ကဲ .... ဒီအေဆာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ (၅)ေယာက္ပဲေနတယ္ ၊ ခု လွၿမင့္ထြန္း ပစၥည္းေပ်ာက္သြားၿပီ
ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ ... ရဲစခန္းေတာ့ တုိင္ခ်က္ဖြင့္ခဲ့ၿပီ မနက္ၿဖန္ လာစစ္လိမ့္မယ္ ယူတဲ့သူရွိရင္ေတာ့ ၿပန္ထားေပးၾကဗ်ာ  ”
“ ဟ လွၿမင့္ထြန္းရ …. ရဲစခန္းတုိင္ရင္ အားလုံးနာမည္ပ်က္ အလုပ္ရႈပ္ကုန္ေတာ့ မွာပဲ ….မင္းတုိ႔ကြာ ငါမတုိင္ပင္ပဲ ဘာလုိ႔ ေလွ်ာက္လုပ္ၾကတာတုန္း ရဲေတြအေၾကာင္း မင္းတုိ႔ ဘယ္ေလာက္သိလုိ႔တုန္း ”
 “ သိတာေပါ့ ကုိၿမင့္စန္းရယ္ …. မတတ္ႏုိင္ဘူး ရုိးရုိးသားသား ေက်ာင္းလာတက္တာ အခုဆုိဘယ္ေလာက္ရွက္စရာေကာင္းလဲ … မတတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ … ဒီအမႈေပၚဖုိ႔ပဲ အေရးၾကီးတယ္ ”     “ မင္းတုိ႔လုိ ေၿပာေၾကးဆုိ ငါလည္း အမႈဖြင့္မယ္ ….. လွမုိး ”  “ ကဲ ဆုိစမ္းပါဦး .... ဦးစန္းၿမင့္ ခင္ဗ်ားက ဘာေပ်ာက္ဖူးလုိ႔ အမႈဖြင့္မွာလဲ ...... ”
“ငါ့ကန္ထဲက ငါးေတြ သရက္ပင္က သရက္သီးေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္ေလ ...... ”
 “ ခင္ဗ်ား ကန္ထဲကငါးေတြကုိ ေရထားလုိ႔လား .... ” ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘု၀င္ေၿပာလုိက္ေတာ့ ...
“ ေဟ့ေရာင္ ဘာမွေရစရာမလုိဘူး ... မင္းတုိ႔ ေသာၾကာေန႔ဆုိ အရက္နဲ႔ၿမည္းတာ ဘယ္ကငါးေတြလည္း သရက္ပင္က သရက္သီးေတာင္ အဆစ္ပါလုိက္ေသးတယ္ ....”
“ အာ ဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ားသက္သက္ က်ဳပ္တုိ႔သိကၡါခ်တာပဲ .... က်ဳပ္တုိ႔ အရက္လည္း ကပ္ေသာက္ေသးတယ္ ”
“ဘာမွ သိကၡါခ်တာ မဟုတ္ဖူးမင္းတုိ႔အေၾကာင္းငါ အသိဆုံး။ဘူေကာင္ေတြက ဘယ္ကပုိက္ဆံနဲ႔ ငါး၀ယ္စားမလဲ ။ကန္ေဘးက ကန္စြန္းပင္ေတြေတာင္ အလွ်င္မီေအာင္ အညႊန္႔မထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ”
“ေအးဗ်ာ ဖမ္းစားတယ္ဗ်ာ .... ခုိးစားတာ မဟုတ္ဖူး ။စားတဲ့အထဲ ခင္ဗ်ားလည္းပါတာပဲ ... အဲဒီအခ်ိန္ကေၿပာပါလား ဘာခုမွလာေၿပာေနရတာလည္း ” လွမုိးက၀င္ေၿပာေတာ့
“မဟုတ္ပါဘူးကြ ... ငါက အားလုံးကုိစဥ္းစားလုိ႔ ရေအာင္ေၿပာထားတာ ” ဦးစန္းၿမင့္က ေလေၿပေလးနဲ႔
“ အင္း ခင္ဗ်ား က မသကၤာစာရင္းမွာ ပထမဦးစားေပးပဲ ။ ခင္ဗ်ား ၾကက္မေတြ ခင္ဗ်ားအေစာင့္တဲမွာ ေခၚအိပ္တာ က်ဳပ္မသိဘူးမ်ား မွတ္ေနသလား။ေနာက္ၿပီး သုံးလုံးနဲ႔ ခင္ဗ်ားကုန္ေနတာ က်ေနာ္သိတယ္ ”
“ေတာ္ပါေတာ့ လွမုိးရယ္ ... မင္းတုိ႔က ငါကုိ အေစာင့္ဆုိၿပီး အထင္ေသးတာလား .... မင္းတုိ႔နဲ႔ငါေပါင္းလာတာဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲ .....ေတာ္ပါကြာ ”
“အကုိတုိ႔ရယ္ …. ၾကည့္လည္းလုပ္ၾကပါဦးဗ်ာ …. ေတာ္ၾကာ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္း ၿဖစ္ကုန္ပါဦးမယ္ ။ ရဲစခန္းသြားတုိင္မွ အမႈမေပၚပဲ ေက်ာင္းမွာ အရွက္ကြဲေနပါဦးမယ္ ”
“ေအးေပါ့ .... ခုေတာ့ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ေအာင္ထြန္း ။တုိင္ခဲ့ၿပီးေနၿပီ …. ဒါေပမယ့္ ယူထားတဲ့သူ ဒီေန႔ အခ်ိန္မီၿပန္ထားေပါ့ကြာ ….”
………………………………………………………………
ဒီလုိနဲ႔ ရဲနဲ႔ခ်ိန္းေၿခာက္တာလည္း မရခဲ့ပါဘူး ။ ရက္ေတြသာၾကာသြားတယ္ ။ အမႈက ဘာမွၿဖစ္မလာဘူး ။
“ ကဲ လွၿမင့္ထြန္း မင္းကိစၥဘယ္လုိရွင္းမလဲ ..... ”က်ေနာ္ေမးလုိက္ေတာ့
“ ငါလည္းဘယ္လုိမွ မၾကံတတ္ေတာ့ဘူးကြာ ... ထားလုိက္ေတာ့ ”
“ထားလုိ႔ ဘယ္ရမလဲကြ ... ဒါက ငါတုိ႔သိကၡါပုိင္းနဲ႔ဆုိင္ေနတာကုိ ..... ” လွမုိးက မခံခ်ိမခံသာနဲ႔၀င္ေၿပာတယ္ ။
“ဒါဆုိလည္း မင္းတုိ႔ၾကဳိက္သလုိသာ လုပ္ပါကြာ ”
“ လွမုိး မင္းဘယ္သူ႔ထင္လည္း ”
“ ဥစၥာေပ်ာက္ ငရဲေရာက္ေတာ့ ၿဖစ္ေတာ့မွာပဲ။ငါကေတာ့ ကုိစန္းၿမင့္လုိ႔ပဲ ေသခ်ာထင္တယ္၊ဘာေၾကာင့္ဆုိ က်န္တာက အခ်င္းခ်င္းေတြကြာ ။ မရွိအတူရွိအတူေနလာတာၾကာၿပီ ။ေနာက္ၿပီး ေဟာ့ရမ္းဆုိသြမ္းေနတာတစ္ေယာက္မွ  မရွိဘူး ။ ငါတုိ႔အေဆာင္မွာ အရက္ေသာက္ၾက တာကလြဲလုိ႔ ဖဲေတာင္မရုိက္ဘူး ”
“ေအးကြ ... လွၿမင့္ထြန္းရာ မင္းလည္းစဥ္းစားပါဦး။ေနရာမွား ထားမိလား ။ ၾကြက္ေတြမ်ားခ်ီသြားသလား ”
“ေသခ်ာပါတယ္ကြ ... ေသတၱာထဲမွာ အထုတ္နဲ႔ေသခ်ာထုတ္ထားတာ။ဟီးဟီး ငါရည္းစားစာေတြေတာင္ပါသြားေသးတယ္ ”
“ေအးေပါ့ကြာ တစ္နည္းပဲရွိတယ္ ဒီေန႔ည ငါတုိ႔ ဘုရားကု ကုၾကည့္ၾကတာေပါ့ ”
“ဘယ္လုိလုပ္မတုန္း ….  ဘုိဘုိရ ေၿပာၿပပါဦး ”
“ေအး ... အဲဒါ ညၾကမွ သိမယ္ ..... ”
.........................
“ ကဲ ဒီအေဆာင္မွာေနတဲ့သူ (၅)ေရာက္လုံး ဒီေန႔ သစၥာေရေသာက္မယ္။လွၿမင့္ထြန္း ပစၥည္းကုိမယူပါဘူးဆုိတာ ဘုရားမွာ တုိင္တည္ၿပီး သစၥာေရေသာက္မယ္ ။ယူထားတဲ့ သူမ်ားရွိရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေၿပာပါ ။ဘာမွ မလုပ္ဖူး ”
“ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီအေဆာင္မွာ အငယ္ဆုံး အကုိတုိ႔ ေၿပာတဲ့အတုိင္းလုပ္မယ္ ဘာလုပ္လုပ္ ဒီအမႈေပၚဖုိ႔ အေရးၾကီးတယ္ ”
“ကဲ ဒါဆုိ ဘုရားစင္က ေညာင္ေရအုိးယူလုိက္ .... သစၥါေရေသာက္ၾကမယ္ ”
“ဟာ ... ဘုိဘုိ မင္းတုိ႔ ဘုရားစင္ ေညာင္ေရအုိးက အဲဒီပန္းေတြထုိးၿပီးကတည္းက မလဲတာ ေၿခာက္လေလာက္ရွိၿပီေလ .... ငါမွာ ေရသန္႔ဗူးရွိပါတယ္ကြ ေရသန္႔ေသာက္ရေအာင္ေနာ္ ”
“ မရပါဘူး ... ဘာလဲ ကုိၿမင့္စန္း ခင္ဗ်ား မေသာက္ရဲဘူးမဟုတ္လား ”
“ မဟုတ္ဖူးေဟ့ေကာင္ .... ပုိးမႊားေတြပါၿပီး ေရာဂါၿဖစ္မွာစုိးလုိ႔ေၿပာတာ ေသာက္မယ္ ..... ”
“ ကဲ ... စမယ္ ... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ လွၿမင့္ထြန္း၏ ေရႊထည္ပစၥည္းမ်ားအား အမွန္တကယ္ မယူပါ။
ယူမိပါက အေသဆုိးနဲ႔ေသပါေစ။ ေရကန္ထဲက် ငါးခူကုိက္ၿပီးေသပါေစ ။EC,EPေက်ာင္းသား လက္ေတြ႔ လုပ္ရင္း မီးလာသခုိက္ ဓာတ္လုိက္ၿပီးေသပါေစ ။Civil ေက်ာင္းသား အုတ္ခဲထမ္းရင္း တုိက္ၿပဳိဆင္း ေသၿခင္းဆုိးနဲ႔ ေသပါေစ ”
“ ေဟ့ေရာင္ ဘုိဘုိ မင္းသစၥါက လည္း က်ိန္စာေတြပါေနပါ့လား ... ငါတုိ႔ေက်ာင္းသားေတြေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ ... ဒီလူၾကီးကုိၿမင့္စန္း ၾကေတာ့ေရာ ”
“လွမုိးကလည္းကြာသူလည္း ပါပါတယ္ ... ငါးကန္ထဲၾကၿပီး ေသလိမ့္မယ္ေပါ့ ”
“ေအး မင္းတုိ႔ကုိ ငါလူၾကီးစကားေၿပာေတာ့မယ္ .....ကြာ ဒီအေဆာင္မွာ ေက်ာင္းသား မဟုတ္တာ ဆုိလုိ႔ ငါတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္ ။ မင္းတုိ႔ ငါကုိထင္လိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီပစၥည္းကုိ ငါတကယ္မခုိးဘူး ။ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူခုိးလည္းဆုိတာေတာ့ ငါလည္းမသိဘူး။ငါမသိေပမယ့္ ငါ့ဆရာသမားေတာ့ သိလိမ့္မယ္ ”
“ေနပါဦး ကုိၿမင့္စန္းရ ခင္ဗ်ားဆရာ ဘယ္သူတုန္း ။က်ေနာ္တုိ႔ တစ္ခါမွလည္းမေတြ႔ဘူးဖူး။ ”
“ဟီးဟီး … ငါမိန္းမရဖုိ႔ ဓါတ္ရုိက္ဓါတ္ဆင္သြားလုပ္ေနတဲ့ေဗဒင္ဆရာ။အခု ငါ့ေကာင္မေလးနဲ႔အဆင္ေၿပေနၿပီကြ။တကယ္မွန္တယ္…အဲဒီမွာ ယၾတာသြားေခ်မယ္ကြာ ။ ေနာက္ၿပီး တခါထဲ ေၿပာမယ္။ဒီအမႈေပၚရင္ မင္းတုိ႔လည္း ဒီကထြက္ေတာ့ ငါလည္းမိန္းမယူေတာ့မယ္ ”
“အန္ … ဘာဆုိင္လုိ႔တုန္းဗ် ။ ထားပါ ခင္ဗ်ားပဲ မိန္းမရပါေစဦး ”
“ အင္း ရမွာပါကြာ …. ရမွာပါ ….. ရမွာပါ  …. ငါ့ဆရာ ရွိပါတယ္ ”
……………………………
“ ေဟ့ေရာင္ … ဘုိဘုိ အခုတေလာေအာင္ထြန္း အရက္ေတြေန႔တုိင္းေသာက္ေနတယ္ကြာ ”
“ေအးေလ …. ဘာၿပဳတုန္း သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔ သူရွိမွာေပါ့ကြ ”
“ မဟုတ္ဘူး …. ငါ့ပေယာဂါ ပါမွာစုိးလုိ႔ .... ဒီကိစၥေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ၿပီး အေဆာင္မကပ္ပဲ အရက္ေသာက္တာၿဖစ္မွာစုိးလုိ႔ ”
“ေအးပါ … လွၿမင့္ထြန္းရာ….. လာ မင္းနဲ႔ငါ သြားေမးၾကတာေပါ့”
“ ညီေလးေအာင္ထြန္း … မင္းေနမေကာင္းဘူးလား မင္းေက်ာင္းလည္းမတက္ဘူး ”
“ဟုတ္တယ္ အကုိ … ကၽြန္ေတာ္ေနမေကာင္းဘူး၊စိတ္ထဲမွာလည္းေလးေနတယ္ တစ္မ်ဳိးၾကီးပဲ ”
“….မင္းကုိအရင္လုိပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ငါတုိ႔နဲ႔ စလုိက္ေနာက္လုိက္ပဲ ေနပါကြာ ဘာမွ ေခါင္းထဲ မထားနဲ႔ ဒီကိစၥကသူ႔အလုိလုိ အဆင္ေၿပသြားမွာပါ ။ စာေမးပြဲလည္းနီၿပီဆုိေတာ့
က်န္းမာေရး ဂရုစုိက္ပါ ညီရာ မင္းအရက္ေတြလည္းေန႔တုိင္းေသာက္ေနတယ္ၾကားတယ္  ”
“ ဟုတ္တယ္ … ကၽြန္ေတာ္စိတ္နည္းနည္းညစ္ေနတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ ေမြးစားအေမ အိပ္ရာေပၚလဲေနတာၾကာၿပီေၿပာတယ္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အေဖအေမမရွိေတာ့ဘူး ၊အခုေက်ာင္းတက္ေနရတာ သူထားေပးလုိ႔ ”
“ေအးပါကြာ ဒါေတြ ထားလုိက္ပါေတာ့ စာေမးပြဲကလည္းနီးၿပီး ၾကဳိးစားကြာ ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ ”
……………………………………………………..
“ ကုိစန္းၿမင့္ ဘယ့္ႏွယ္လဲဗ် ။ခင္ဗ်ားမိန္းမရဖုိ႔ ကိစၥ ”
“ ဒီလုိပါပဲ ၾကဳိးစားတုန္း …. မိန္းမယူတာက လြယ္ပါတယ္ကြာ …. လုပ္ေၾကြးဖုိ႔က ခက္တယ္ကြ ”
“အာဗ်ာ …. ခင္ဗ်ားသူမ်ားသားသမီးလည္းယူေသး လုပ္ေတာ့ေကၽြးရမွာေပါ့ ”
“အင္း …. ငါရတဲ့ လခ တစ္လမွ သုံးေထာင္၊ရြာက အေမနဲ႔အေဖလည္းပုိ႔ရေသးတယ္၊ဆုိေတာ့ စဥ္းစားရသေပါ့ကြာ။ ခုမင္းတုိ႔ကုိ တလ ၅၀၀နဲ႔ အေဆာင္ထားတာေတာင္ သူေဌးကုိ ငါရြာက အမ်ဳိးေတြပါလုိ႔ ေၿပာထားလုိ႔ ၂ေထာင္ေလာက္ငါသုံးရသေပါ့ ။ ငါမိန္းမ မရတာစဥ္းစားေနရလုိ႔ပါ အခုေတာ့ အဆင္ေၿပမွာပါ ငါဆရာက ယၾတာေခ်ေပးထားပါတယ္ ”
“ အင္း … ခင္ဗ်ား ခုိင္းထားတဲ့ ကိစၥေၿပာပါဦးဗ် ….. အေၿခအေန ”
“ ငါဆရာကုိ …. ကန္ေတာ့ပြဲေၾကး ၃ေထာင္ေပးလုိက္တယ္ …. မင္းတုိ႔ပစၥည္းေသခ်ာ ၿပန္ရမွာပါကြာ ”
“ဘာ ကုိၿမင့္စန္း … ကန္ေတာ့ပြဲေၾကး ၃ေထာင္ေတာင္ေပးရတယ္။ပစၥည္းလည္းေပ်ာက္ေသး ၃ေထာင္လည္းေပးရဦးမယ္ ဆုိေတာ့ မလြန္လြန္းဘူးလား က်ဳပ္ကေတာ့ မေပးႏုိင္ဘူး ”
လွၿမင့္ထြန္းက မေက်မနပ္၀င္ေၿပာေတာ့ ကုိစန္းၿမင့္နဲ႔ မတည့္တဲ့ လွမုိးကပုိဆုိးေတာ့တာေပါ့ ။
“ အဲဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားကုိေၿပာတာ ကုိၿမင့္စန္း ။ဘယ္ႏွယ္ဗ်ာ ၃ေထာင္ဘယ္သူကေပးမလဲ ။ဒီထဲမွာ သူေဌးသားဆုိလုိ႔ လွၿမင့္ထြန္းတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ။လကုန္ေနၿပီ က်ဳပ္တုိ႔မွာ ပုိက္ဆံမရွိေတာ့ဘူး။ စားတာေတာင္ ခင္ဗ်ားကန္စြန္းရြက္ အုိးကင္းပူတုိက္စားေနရတာ သိရဲ႕သားနဲ႔
က်ဳပ္ဆီေတာ့ လာမေတာင္းနဲ႔မေပးႏုိင္ဘူး။အၿမီးက်က္အၿမီးစားေခါင္းက်က္ေခါင္းစားလူ ”
“ ေဟ့ေရာင္ လွမုိး မင္းတုိ႔ဆီကလည္း မေတာင္းပါဘူး ။ဒီပစၥည္းၿပန္ရဖုိ႔ အေရးၾကီးတယ္။မင္းတုိ႔ အေဆာင္လခေတြ  တစ္ေယာက္ကုိ ဒီလကစၿပီး တစ္ေထာင္ေပးရမယ္။အဲဒါနဲ႔ဆရာ့ကုိ ေပးလုိက္မယ္ သေဘာတူလား ဘုိဘုိ …..”
“ က်ေနာ္ကေတာ့ သေဘာတူပါတယ္ …. ေအာင္ထြန္းက ေနမေကာင္းဘူး သူ႔ခမ်ာ အိမ္ကလည္းပုိက္ဆံ မပုိ႔ႏုိင္လုိ႔ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ဗ် ”
“ေအးေပါ့ …. သူေတာ့ထားလုိက္ …. ငါလည္း မင္းတုိ႔ကိစၥၿပတ္မွ မိန္းမယူရမွာ ”
……………………………..
“ လွၿမင့္ထြန္း ေရ မင္းကိစၥမင္း ဆုံးၿဖတ္ေတာ့ကြာ … ငါတုိ႔လည္း မင္းၾကဳိက္သလုိလုပ္ေတာ့ ”
“ လွမုိးရာ …. မင္းတုိ႔ကုိငါဘာေၿပာေနလုိ႔လည္း၊ထားလုိက္ေတာ့လုိ႔ ေၿပာထားသားပဲ၊ ငါေကာင္မေလးကလည္း ေရႊဆြဲတာမၾကဳိက္ဖူးကြ ဟဲဟဲ ”
“ထားလုိ႔ ရမလားကြ … မင္းပစၥည္းေပ်ာက္တာ ဟုိ ဆားပုလင္းခင္ေရႊသင္းနဲ႔ ၾကဳိ႕ပင္ေကာက္သူ ေလွ်ာက္ဖြတာနဲ႔ တစ္ေက်ာင္းလုံးနီးပါးေတာင္ သိေနၿပီ။ငါတုိ႔ကုိ ဘယ္လုိထင္ၾကမတုန္း ”
“ဘုိဘုိကလည္းကြာ …. ထားလုိက္ပါေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိထင္ထင္ ငါမထင္ရင္ၿပီးေရာ မဟုတ္လား ”
“ ဒါနဲ႔ ေအာင္ထြန္းေရာ၊ ဂ်ဳနီယာေတြ ဒီေန႔စာေမးပြဲ စေၿဖရတယ္ ေၿဖႏုိင္သလား မသိဘူး ”
“ေအး … ဒီေကာင္ၿပန္မလာေသးဘူး …..လွမုိးရ …. ဒီေကာင္ေလးလည္းသူ႔ေရွ႕ေရး အတြက္ စိတ္ေလေနတယ္ ” “ေအးကြာ … ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲ …. လွမုိးရာ ”
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ထုိင္စကားေၿပာေနခ်ိန္ …… ကုိၿမင့္စန္းၾကီး ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းေရွ႔ေပါက္ခ်လာတယ္ ။
“ေဟ့ေကာင္ေတြ …. မင္းတုိ႔သုံးေရာက္နာမည္နဲ႔စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္ကြ … ဒီေန႔ ဘာေကၽြးမလဲ ”
“ ဟိတ္လူၾကီး …လာဘတ္မေနနဲ႔ သုံးေယာက္လုံးနာမည္နဲ႔ ေရာက္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး ”
“ေအာင္မာ …. ဒီမွာစာ ….. တစ္ခုခုနဲ႔ေတာ့ ေရြးမွ ၿဖစ္မွာပါ ”
“က်ေနာ္ကေတာ့ မေရြးဘူး …. ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ … သုံးေယာက္နာမည္ၾကီးနဲ႔ …. လွမုိး မင္းေရြးလုိက္ ”
“ဘာလုိ႔ ေရြးရမွာလည္း … ငါမွာ ဘာအကန္႔မွ မရွိဘူး ေဟ့ေရာင္ …. တစ္္ခါမွလည္းစာမလာဘူးဖူး။မင္းတုိ႔သာ … လွၿမင့္ထြန္း ေရြးလုိက္ ”
“ ငါဆီက ပုိမလာေသး ငါ့ေကာင္မေလးနဲ႔ကေန႔တုိင္းေတြ႔ေနတာ မေရြးပါဘူး။ဒီလူၾကီး လုပ္ရင္ အပုိကုိကုန္တယ္ ”
“ အယ္ …. အပုိကုန္တယ္ဆုိလုိ႔ ကုိၿမင့္စန္း ခင္ဗ်ားဆရာဆီကယူလာၿပီး ရုိက္စားမလုပ္နဲ႔ ေဟာစာတမ္းပဲေနမွာ ”
“ ရုိက္စားေတာ့ မလုပ္ဘူးကြ … ဆုိကၠားသမား တစ္ေယာက္လာေပးသြားတာ … ငါ့ဆရာဆီက ၿဖစ္ႏုိင္တယ္ …. ေဖာက္လုိက္မယ္ေနာ္ ”
“ ေဖာက္ ” က်ေနာ္တုိ႔ သုံးေရာက္သား ေခါင္းညိမ့္လုိက္ေတာ့ …..

သုိ႔
အကုိတုိ႔ ခင္ဗ်

                က်ေနာ့္ကုိခြင့္လႊတ္ၾကပါ။က်ေနာ့္ဘ၀ကုိ အကုိတုိ႔ သိၿပီးၿဖစ္ပါတယ္ ။က်ေနာ့္ ေမြးစားအေမ ဆုံးသြားတာ ငါးလရွိပါၿပီ ။က်န္တဲ့သူေတြကလည္း ဆက္ၿပီး မေထာက္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေၿပာပါတယ္ ။အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္ေက်ာင္းတက္ေရးဟာ ခက္လာပါတယ္ ။ခု က်ေနာ္ အမ္း ကုိၿပန္သြား ပါၿပီ။ က်ေနာ္ ေသတၱာေတြ အ၀တ္အစားေတြလည္း ထားခဲ့ပါတယ္ ။
                 က်ေနာ့္ ကုိ ခြင့္လႊတ္က်ဖုိ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ေက်ာင္းဆက္တက္ခ်င္တဲ့
စိတ္နဲ႔ ကုိလွၿမင့္ထြန္းရဲ႕ ေရႊထည္ေတြကုိ ခုိးယူမိပါတယ္ ။လက္စြပ္ကေတာ့ ေရာင္းလုိက္ၿပီး ေသာင္းရွစ္ေထာင္ကုိက်ေနာ္ သုံးလုိက္မိပါတယ္။ပုိတဲ့ ပုိက္ဆံနဲ႔ က်န္တဲ့ေရႊထည္ေတြကုိေတာ့ ဘုရားစဥ္ေပၚမွာ တင္ထားခဲ့ပါတယ္။က်ေနာ့္ကုိအားလုံးခြင့္လႊတ္ၾက ပါလုိ႔ေတာင္းပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေက်ာင္းလည္းၿပန္မတက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။အခါအခြင့္သင့္ရင္ေတာ့ ကုိလွၿမင့္ထြန္းကုိ က်ေနာ္ ၿပန္ဆပ္ႏုိင္ေအာင္ၾကဳိးစားပါ့မယ္။

                                              ရုိေသစြာၿဖင့္
                                               ေအာင္ထြန္း

က်ေနာ္တုိ႔ ၄ေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ဘာလုပ္ရေတာ့မလဲ ။
…………………………………………………
မၿပည့္စုံတဲ့အေၿခအေနမွာ အေတြးအၾကံေလး တစ္ခ်က္မွားသြားလုိက္တာနဲ႔ ဘ၀နဲ႔ေပးဆပ္သြားရတဲ့ညီေလးေရ ။ကုိယ္တုိ႔အားလုံး မင္းကုိအၿပစ္မတင္ရက္ပါဘူးကြာ။ကုိယ္တုိ႔ အားလုံး မင္းအေၾကာင္းကုိ စိတ္မေကာင္းယုံကလြဲၿပီး ဘာမွ စကားမစၿဖစ္ေအာင္ ဆုိ႔အသြားခဲ့ၾကပါၿပီ ။ အမွတ္တရပါပဲ ညီေလးေရ …. ဒီအမွားမ်ဳိးဘယ္ေတာ့ မွေနာက္ထပ္ထပ္မမွားေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္ ။
“ ဘုိဘုိ …. နင္တုိ႔ သူခုိးဖမ္းတာ မိၿပီဆုိ … ”
“ ခင္ေမေခ်ာ …. အဲဒါနင့္ဘယ္သူေၿပာလဲ …. ” ကၽြန္ေတာ္ေဒါသတၾကီးေၿပာေတာ့ ….
“ လွ … လွ … မုိး ေၿပာတာ ”
“လွမုိး … မင္းကုိ ဒီအေၾကာင္း ဘယ္သူမွ မေၿပာပါနဲ႔လုိ႔ ေၿပာထားရဲ႕သားနဲ႔ ကြာ ”
“ ဟ …. မေၿပာလုိ႔ ၿဖစ္မလား။ မေၿပာရင္ ငါတုိ႔ သိကၡါက်မွာေပါ ့”
“ က်က်ကြာ … မေၿပာနဲ႔ ”
“ ဘယ္လုိၿဖစ္တာလည္း ဘုိဘုိရယ္ …. သူခုိးဖမ္းခ်င္တုန္းကလည္းနင္ … ခုေတာ့ မေၿပာနဲ႔ဆုိေတာ့လည္းနင္ပဲ ”
“ဆားပုလင္း ခင္ေဆြသင္း …. နင္ဘာမွ ၀င္မဘာနဲ႔ နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း ေနာက္ငါ ဘယ္ေတာ့ မွ သူခုိးမဖမ္းေတာ့ဘူး ”
………………….
ဒီကိစၥေတြ ရွင္းသြားေတာ့ လွၿမင့္ထြန္းက ေသာက္ၾကာ၀ုိင္းတစ္၀ုိင္းစီစဥ္ေပးပါတယ္ ။ ထုံးစံအတုိင္း ငါးခူးဟင္း ၊ကန္စြန္းပလိန္းနဲ႔ Grand ေလးေထာင့္ တစ္လုံးေပါ့ ။
“ ကုိၿမင့္စန္း ခင္ဗ်ား ဆရာကေတာ္ေတာ္စြမ္းသားဗ်ေႏွာ ” လွၿမင့္ထြန္းက နည္းနည္းေၿမာက္ေၿပာလုိက္တယ္ ။
“ ဟာ စြမ္းပါၿပီလား ေမာင္ရာ … အခုလ (၁၀)ရက္ေန႔ ငါလည္းမိန္းမရေတာ့မယ္ ။ဒါေၾကာင့္ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးကြာ မင္းတုိ႔ လမကုန္ခင္ အေဆာင္ရွာလုိက္ပါေတာ့ ”
“ အာ ကုိၿမင့္စန္းၾကီးကလည္းဗ်ာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေဗြမယူပါနဲ႔ဗ်ာ။ခင္ဗ်ားကုိ က်ဳပ္တုိ႔က တမင္သက္သက္ဆြေပးရတာပါဗ် …. ဒါမွ မထင္ထားတဲ့သူကုိ ဂရုစုိက္လုိ႔ ရမယ္မဟုတ္လား ”
“ေဟ့ေကာင္ ဘုိဘုိ မင္းနဲ႔ လွၿမင့္ထြန္းကုိ ဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူးကြာ ခက္တာက ဒီေကာင္လွမုိး ငါဆုိဘယ္ေတာ့ မွ အေကာင္းမထင္ဘူး အဲဒီေတာ့ ……. ”
“ ဟာ က်ဳပ္နဲ႔ဘာဆုိင္တုန္းဗ် …. က်ဳပ္လုပ္စရာရွိတာလုပ္တာ ခင္ဗ်ားကုိလည္းေၿပာစရာရွိတာ က်ဳပ္စိတ္ထဲက အတုိင္းေၿပာတာပဲ ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ … ကုိစန္းၿမင့္ရယ္ က်ေနာ္ေၾကာင့္ သူတုိ႔ ဒုကၡေရာက္ရမဲ့ အၿဖစ္မ်ဳိး မလုိလားပါဘူး ”
“ မဟုတ္ပါဘူး လွၿမင့္ထြန္းရာ ငါက မိန္းမငယ္ငယ္ေလးယူရမွာ မင္းတုိ႔နဲ႔ ဘယ္လုိမွ မၿဖစ္ပါဘူးကြာ … မၿဖစ္ပါဘူး …. ”
“ ဘာဗ် ….. ခင္ဗ်ားမိန္းမက်ဳပ္တုိ႔က ဘာလုပ္ရမွာလည္း က်ဳပ္မသိဘူးမ်ား မွတ္ေနသလား မယားတရူးေနတဲ့ ခင္ဗ်ားကုိ ေဗဒင္ဆရာက သူ႔တူမ တစ္ခုလပ္နဲ႔ ေပးစားလုိက္တာမ်ား … ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတုိ႔ ေနခ်င္ေနခဲ့ ။ လွမုိးတဲ့ တစ္မုိးထဲရွိတယ္ …. ။မနက္ၿဖန္ကစၿပီ မေနဘူး ”
“ ေအးကြာ…. ခုခ်ိန္ မင္းတုိ႔နဲ႔ခြဲရခါနီး ငါတစ္ခု ၀န္ခံစရာရွိတယ္ကြာ ”
“လာၿပန္ၿပီလား တစ္ေယာက္ …. ရႈပ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ကုိၿမင့္စန္း ၊ဘာလဲ ခင္ဗ်ားနဲ႔   ေအာင္ထြန္းႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၾကံတာလား ”
“ မဟုတ္ပါဘူး လွမုိးရာ၊အဲဒါမ်ဳိးငါဘယ္ေတာ့ မွ မလုပ္ဖူး။အခုဟာက မင္းတုိ႔ ခုိးခုိးစားေနတဲ့ ကန္ထဲက ငါးေတြကုိ ငါဘာေၾကြးတယ္ထင္တုန္း ”
“ ဖြဲႏုလုံးေတြ ေၾကြးေနတာ ၿမင္ေနတာပဲဗ် ။ေနပါဦး ဘာေၾကြးလုိ႔တုန္း ”
“ ေခြးေသေကာင္ ”
“ ဗ်ာ …. ဘာ …. ဟာကြာ ”
…………………………………………………..
                   ( 2 )

ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ (၃)ေယာက္ ေၿခတုိေအာင္ေလွ်ာက္ အေဆာင္ရွာမရေတာ့ အပ်င္းေၿပ ဘုရားၾကီးေပၚကဆင္းၿပီ ေလယဥ္ကြင္းဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတယ္ ။
 “လွမုိး ငါတုိ႔ ဒီေန႔ညဟင္းမရွိေတာ့ဘူးေနာ္ ”
“ မရွိလည္း ဘာအေရးလည္းကြာ ဟုိေရွ႕မွာ ကန္စြန္းခင္း မင္းမၿမင္ဘူးလား ”
“ဟာ … အဲဒါသူမ်ားစုိက္ထားတာေလကြာ ”
“ ရပါတယ္ကြာ … ၿမန္မာၿပည္ပဲ သနားေအာင္ေၿပာရင္ ေလယာဥ္ေတာင္ အလကားစီးလုိ႔ရပါတယ္ လွၿမင့္ထြန္း မင္းေတာင္းၾကည့္ကြာ ”
“ အာ ငါကစကားမပီဘူး …. ဘုိဘုိမင္းေတာင္းၾကည့္ မင္းက ေၿပာတတ္ဆုိတတ္ပါတယ္ကြာ ”
“ အန္ …. မင္းတုိ႔ကလည္း တစ္ခုခုဆုိငါ့ပဲေၿမာက္ေပးေန ……. ”
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အန္တီၾကီး တစ္ေယာက္ ေဘာက္ဆြေဘာက္ဆြနဲ႔ ေလွ်ာက္လာတယ္ …. ။
“မင္းတုိ႔ ဘာလုပ္မလုိ႔လည္း … ဒီနားမွာ ေယာင္ေပေယာင္ေပနဲ႔ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ က်ေနာ္တုိ႔ GTI ေက်ာင္းသားေတြပါ ခင္ဗ် ။အန္တီတုိ႔ ၾကက္ၿခံကုိ စိတ္၀င္စားလုိ႔ ေလ့လာေနၾကတာပါ ။ က်ေနာ္တုိဘာလုပ္ေပးရမလဲ ခုိင္းစရာရွိရင္ခုိင္းပါ က်ေနာ္တုိ႔က GTIတက္ေနေပမယ့္ စုိက္ပ်ဳိးေမြးၿမဴေရး ၀ါသနာပါပါတယ္ခင္ဗ် ”
“ေအးကြယ္ … ေလ့လာပါေလ့လာပါ ။မင္းတုိ႔ လူငယ္ေတြဆီက ဒီစကားၾကားရတာ သိပ္၀မ္းသာတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ် …. ဒါနဲ႔ ၾကက္ၿခံေတြကလည္း အမ်ားၾကီးေနာ္ အန္တီ … ကန္စြန္းခင္းၾကီးေတြကလည္း သန္ေနလုိက္တာ … အန္တီတုိ႔ ဘာေဆးေတြမ်ားသုံးထားသလဲ မသိဘူး ”
“ၾကက္ကေတာ့ CPၾကက္၊ဥစားၾကက္ေတြေပါ့ ၊ ကန္စြန္းခင္းကေတာ့ စုိက္ထားတာ မဟုတ္ဖူး ေလယဥ္ကြင္းေဘးဆုိေတာ့ ဟုိလူေသးလာေပါက္ ဒီလူေသးတာေပါက္နဲ႔ သန္ေနတာပါ ”
ကန္စြန္းရြက္ေတာင္းမလုိ႔ စကားစလုိက္တာ တြန္႔သြားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဟုိႏွစ္ေကာင္ကုိ မ်က္စပစ္လုိက္ေတာ့ ဘာမွ မၿဖစ္ဖူး ဆက္ေတာင္းဆုိတဲ့ အထာနဲ႔ ……….
“ ဟုတ္ အန္တီ ….. ကန္စြန္းပင္မ်ဳိးကူးခ်င္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ နည္းနည္းယူသြားလုိ႔ ရမလား ခင္ဗ် ”
“ ယူသြားပါကြယ္ ယူသြားပါ … ”
“ ဒါနဲ႔စကားမစပ္ ၾကက္ဥအကြဲေတြ ေရာင္းလား ခင္ဗ်ာ ….က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းမွာေၾကာ္ၿငာေပးမလုိ႔ပါ ”
“ေရာင္းတယ္ … ညေစာင့္ အဖုိးၾကီး မနက္မနက္ ေစ်းထဲသြားသြင္းေနၾက ။ အဲဒီလူၾကီး အခုထိမလာလုိ႔ ….. ”
“ဟုတ္ …. ဒါဆုိ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ၁၀၀ ဖုိးေလာက္နမူနာေရာင္းလုိက္ပါ့လား ခင္ဗ် …. ညဘက္ က်ေနာ္တုိ႔ လာေစာင့္ေပးရမလား အန္တီ ”
“ ေအး မင္းတုိ႔ တကယ္လာႏုိင္ပါ့မလား ”
“လာႏုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ် ”
“ဒါဆုိမင္းတုိ႔ကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာမယ္ ။ ငါတုိ႔မွာ ညေစာင့္မရွိတာ (၃)ရက္ရွိၿပီ ။အဘုိၾကီး ရြာၿပန္သြားတာၿပန္မလာဘူး ။ ငါေယာက်္ားနဲ႔ တုိင္ပင္လုိက္ဦးမယ္။လာလာ အိမ္ထဲလုိက္ခဲ့ ”
“ မင္းတုိ႔က ဘယ္ကလည္း ” အဲ … အန္တီၾကီးေယာက်္ားကေမးပါတယ္ ။
“ ဟုတ္ က်ေနာ္တုိ႔ …. GTI ေက်ာင္းသားေတြပါ ခင္ဗ် ။ဦးေလးကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာပါမယ္။
က်ေနာ္တုိ အေဆာင္ရွာေနတာပါ ။ကုိယ့္ဟာကုိ သီးသန္႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ေတာ့ ရွာရတာခက္ေနလုိ႔ ဒီလကုန္ရင္ အရင္အေဆာင္က မငွားေတာ့ဘူးဆုိလုိ႔ပါ ”
“ ေအး မင္းအန္တီေၿပာတယ္ ညေစာင့္လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိ ”
“ဟုတ္ … ညေစာင့္သက္သက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ် …. ဦးေလးတုိ႔ လြတ္ေနတဲ့ ၾကက္ၿခံမွာ အေစာင့္လုပ္ရင္း က်ေနာ္တုိ႔ ေနခ်င္လုိ႔ပါ ”
“ ေအး …. ေကာင္းတယ္ …. မင္းတုိ႔ သုံးေယာက္ပဲေနာ္ …. တၿခားအပုိလက္မခံဘူး ”
“ ဟုတ္ … ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဦးေလး ”
က်ေနာ္တုိ႔ မွာ သားေရႊအုိးထမ္းတဲ့ကိန္းၿပန္ဆုိက္ခဲ့ရပါတယ္ ။ဒီလုိနဲ႔ အေဆာင္လခေပးစရာမလုိ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ၊ ကန္စြန္းခင္း နဲ႔ ေလယဥ္ကြင္းေဘးက ၾကက္ၿခံၾကီးတစ္ၿခံ အစားၿပန္ရလုိက္ပါတယ္။ လွၿမင့္ထြန္းေၿပာတာေတာ့ လူမင္းဘုန္းၾကီး နတ္မင္းမေနသာတဲ့ ။ က်ေနာ္တုိ႔ (၃)ေရာက္အတြက္ သိၾကားမင္း ခမ်ာ ဗႏၶဳကမၺလာ ေက်ာက္ဖ်ာေတာင္ တင္းသြားဆုိပဲ။
ေက်ာင္းမွာလဲ ၾကက္ဥအကြဲ ကုိယ္စားလွယ္ေတာ္ၾကီးေတြ ဆုိၿပီး မ်က္ႏွာပန္းပြင့္တာေပါ့ ။
“ ေဟ့ ဥမၼာဦး …. ငါတုိ႔ ၾကက္ၿခံကုိ ၾကက္ဥအကြဲ လာ၀ယ္ဦးေႏွာ …. ” က်ေနာ္က အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ေၿပာေတာ့ ဥမၼာဦး ခင္မ်ာ လူေတာထဲ မွာဆုိေတာ့ ရွက္တာေပါ့
“ ေဟ့ …. မသာေကာင္ … နင့္လုိမ်ား ၾကက္ၿခံေစာင့္ၿပီး ၾကက္ဥအကြဲစားတဲ့ ရုပ္မ်ား မွတ္ေနသလား”
“ ေအာင္မယ္ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မ၀ယ္ေနေပါ့ ”
“ယဥ္ခုိင္ နဲ႔ ႏူလႈိင္ …. နင္တုိ႔ လာ၀ယ္ပါဟာေႏွာ …. နင္တုိ႔ အားေပးမွ ငါတုိ႔ဆက္ေနလုိ႔ ရမွာမုိ႔ပါ။ ၾကက္ဥအကြဲ၁၀၀ ဖုိးေလာက္နဲ႔နင္တုိ႔လုိ စစ္ေတြ သူေဌးသမီးေတြ မြဲမသြားေလာက္ပါဘူးဟေႏွာ ”
ဒီလုိနဲ႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လာအားေပးၾကပါတယ္ ။
“ ၾကက္ဥ …. ကအသားအေရကုိ ၀င္း၀ါစုိေၿပေစတယ္ဟ ….  ယဥ္ခုိင္နဲ႔ ႏူလုိင္တုိ႔ကုိၾကည့္ပါ့လား ။ အသားအရည္ဘယ္ေလာက္ လွလာသလဲ …. ” ဥမၼာဦးကုိ ၿမင္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ တမင္ေစာင္းေၿပာေနၾက
တာပါ။ “ ေအးေပါ့ … မခင္ေဆြသင္း ခင္ဗ်ားအသားအရည္လည္း နည္းနည္းထူးၿခားလာသလားလုိ႔ .. ” “ဟုတ္တယ္ဟ …. ၾကက္ဥခြံနဲ႔ မ်က္ႏွာေပၚ ေပါင္းတင္ရတယ္ေလ …. ၾကက္ဥလည္းစားရ … အသားအရည္လည္း လွလာတာေပါ့ လွမုိးရ ” “ အင္း တခ်ဳိ႕ အရုပ္ဆုိးအက်ည္းတန္ရတာလဲ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မၿပင္တတ္မဆင္တတ္လုိ႔ဗ် ” က်ေနာ္၀င္ေထာက္ေတာ့ ဥမၼာဦး ခမ်ာ မေနႏုိင္မထုိင္ႏုိင္
“ေအာင္မာ …. ၾကက္ဥအေကာင္းေတြ ေစ်းထဲမွာေပါလုိ႔ … ပါးရုိက္၀ယ္လုိ႔ရတယ္ ”
  “အန္… နင့္ရုပ္ကဘာလုပ္လုပ္ လွလာမယ့္ ရုပ္မဟုတ္ဖူး နဂုိရွိမွ နဂုိင္းထြက္တာပါဟာ လုပ္မေနနဲ႔။ ဂ်ပုမ နင္ကလည္း အေကာင္းကလည္း ကြဲတာပါပဲဟာ … အကြဲကလည္းေကာင္းတာပါပဲ …. ဒါဆုိနင့္စကပ္ဘာလုိ႔ ေဘးခြဲထားလဲ ”  ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ၃ေယာက္  ၾကက္မ်ားရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးနဲ႔ အေနအစားေခ်ာင္စြာ အဆင္ေၿပေခ်ာေမြ႔ခဲ့ ေနခဲ့တဲ့ ဘ၀ေလးကုိ သူခုိးက တဖန္ၿပန္လည္ ၀င္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ခဲ့ၿပန္ပါတယ္ ။
  “ လွမုိး …. ညက ငါ့ပုဆုိးနဲ႔ အင္က်ီေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္ ”
“အာ …. မင္းကလည္း ေပ်ာက္ၿပန္ပလား ”
“ေအး …. ေပ်ာက္သြားတယ္ ”
“ေဟ့ေရာင္ေတြ ….. ငါတုိ႔ကုိ အေစာင့္ရေအာင္လုိ႔ ဒီမွာထားတာ . .. အက်ယ္ၾကီးမေၿပာနဲ႔ ”
“ မေၿပာလုိ႔ ရမလားဟ …. မေန႔ကမွ ငါေလွ်ာ္ၿပီးလွန္းထားတာ ဒီေန႔ အကုန္ပါသြားၿပီ …. ၀တ္စရာ တစ္စုံမွ မက်န္ေတာ့ဘူး ”
“ မင္းေတာ္ေတာ္ၿပႆနာရွာတဲ့ ေကာင္ကြာ ၊ ေရာ့ ငါ ဟာေတြ ယူ၀တ္ကြာ ၊ ေနာက္ေန႔ မွ မင္းဟာမင္းၿပန္၀ယ္ ”
“ ေအး …. ၿပီးေရာ ”
 ………………….
“ ဘုိဘုိ …. ဘုိဘုိ … ေဟ့ေရာင္ ထစမ္းထစမ္း …… ငါစက္ဘီး မရွိေတာ့ဘူး ”
“ အာ ကြာ လွမုိးကလည္း …. တစ္ေယာက္ေယာက္ ငွားသြားလုိ႔ ၿဖစ္မွာေပါ့ကြ ….လွၿမင့္ထြန္း ေမးၾကည့္ဦး  ”
“ ေမးၿပီးၿပီ …. သူမစီးဘူး ငွားလည္း မငွားလုိက္ဖူးတဲ့ ”
“ ေကာင္းကြာ ….. ငါတုိ႔လုိ ငမြဲၿခံေစာင့္ေတြရဲ႕ အေဆာင္ကုိမွ ခုိးမွ ခုိးရက္တဲ့ သူခုိးရယ္ …. ”
“ ငါတုိ႔ … ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ …. ” လွၿမင့္ထြန္း က ေၿပာေတာ့
“ ဘယ္လုိမွ မလုပ္ဖူး ေဟ့ေရာင္ …… သူခုိးဆုိ ဘယ္ေတာ့ မွ မဖမ္းေတာ့ဘူးလုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ထားတာ ”
“ ေအးေပါ့ မင္းက မင္းပစၥည္းမွ မပါေသးပဲ ေနႏုိင္တာေပါ့ ”
“ မင္းတုိ႔ ကကုိေပါ့ေပါ့ ဆဆထားတာကုိ ခုိးတာေတာင္နည္းေသး ”
“ အဲဒီလုိ မေၿပာနဲ႔မင္းကေအာက္ထပ္မွာေနတာ ငါတုိ႔က အေပၚထပ္မွာ … သူခုိး၀င္ခုိးရင္ မင္းနဲ႔ကနီးနီးေလး မင္းႏုိးရမွာ ”
“ ေအးကြာ …. ငါတုိ႔ လည္းဘယ္ဘ၀က ၀ဋ္ေၾကြးလည္းမသိပါဘူး။ငါေသခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ပါမယ္ကြာ ”
………………………..
ညတစ္ညတြင္ ….. ၀တၳဳစာအုပ္ တစ္အုပ္ဖတ္ရင္း မုိးလင္းခါနီး နာရီက ၄နာရီ တီးသြားေပၿပီ ။ စာဖတ္အၿပီး ဘယ္ညာလူးလိမ့္ အိပ္ခါ မွ ဗုိက္ကနာလာပါေတာ့တယ္ ….. ။ အိမ္သာသည္ က်ေနာ္တုိ႔အေဆာင္ႏွင့္ေတာ္ေတာ္ေလးေ၀းေတာ့ အေၿပးသြားရင္း အိမ္သာတံခါး မပိတ္ပဲ ဒီအတုိင္းပဲ ဇိမ္ႏွင့္ထုိင္လုိက္မိပါေတာ့တယ္ ။လ ကလည္းသာေနေတာ့ အိမ္သာအတြင္းကေန လေရာင္ကုိခံစားေနရင္ ….. အေဆာင္တံခါးေရွ႕မွာ တေရြ႕ေရြ႕တုိးသြားတဲ့ မည္းမည္းရိပ္သ႑န္ႏွစ္ခု
ေၾကာင့္ ၾကက္သီးေတြ တၿဖန္းၿဖန္းထၿပီး ေၾကာက္တဲ့စိတ္နဲ႔ ၿငိမ္ကုတ္ေနမိတယ္ ။ရသေလာက္ ဘုရားစာလည္းရြတ္ရင္းနဲ႔ မသိမသာေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္ ….. ။မည္းမည္း အရိပ္ႏွစ္ခုက ပထမ …. တံခါးကုိ တြန္းဖြင့္ ၀င္လုိက္တယ္။ အာ ဟုတ္ၿပီ ….. သရဲေတာ့ မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။သရဲဆုိရင္ … တံခါးဖြင့္ၿပီး ၀င္မွာမဟုတ္ဖူး ။သူခုိးပဲေနမွာပါ ….စိတ္ကုိၿပန္တင္းရတယ္ ။ သူခုိးဆုိရင္လည္း အခုေနငါတစ္ေယာက္ထဲ ထြက္ေအာ္ရင္ … သူတုိ႔ မွာပါတဲ့ ဓားေတြ ဘာေတြနဲ႔ ထုိးသြားရင္ အခက္။
အေမွာင္ထဲ မွာ ၿပန္ၿပီးၿငိမ္ကုပ္ေနမိတယ္ ။ကုိယ့္အသက္ရႈသံေတာင္ သူတုိ႔ၾကားသြားမွာ ေၾကာက္ေနမိတယ္ ။အဲ …. ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အ၀တ္အစားထုတ္ေတြပုိက္ၿပီး …. ကၽြန္ေတာ့္စားပြဲေပၚက ကက္ဆက္အနီေလး တစ္ေယာက္ကဆြဲ ထြက္လာပါေလေရာဗ်ဳိ႕ ။ ကက္ဆက္ …. ကက္ဆက္ …. က်ေတာ့္ ကက္ဆက္ေလး …. ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ …..ေၾကက္စိတ္ကုိ ထုိးေဖာက္ၿပီး …… ။ ရြာကုိလြမ္းေတာ့လည္း ဒီကက္ဆက္ေလးနဲ႔အေမကုိလြမ္းေတာ့လည္း ဒီကက္ဆက္ေလး ဘာမသိညာမသိလြမ္းရေတာ့လည္း ဒီကက္ဆက္ေလး ။သုံးႏွစ္သုံးမုိး က်ေနာ္စိတ္ကုိ ေဖ်ာ္ေၿဖေပးခဲ့တဲ့ဒီကက္ဆက္ေလး …. GTI တက္စ အေမက နာရီနဲ႔ ကက္ဆက္ နင္တစ္ခုခုေတာ့ေရြး ငါဘာ၀ယ္ေပးခဲ့ရမလဲ တဲ့ က်ေနာ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ဒီကက္ဆက္ေလး ……..
အေတြး အဆုံးမွာ ၿပဳန္းဆုိထ
“ သူခုိးဗ်ဳိ႕ …. သူခုိး သူခုိး …… ” အေဆာင္က ဟုိႏွစ္ေကာင္ပါ မက ဆည္ေၿမာင္း၀န္းတစ္ခုလုံး
က်ေနာ့္ အသံကုိၾကားခဲ့ၾကပါတယ္ ။ သူခုိးေၿပးလမ္းေၾကာင္းကုိ ပိတ္ဖမ္းထားတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက အ၀တ္ထုတ္နဲ႔အတူ က်ေနာ္တုိ႔ဆီကုိ ေလွ်ာက္လာၾကတယ္ ။
“ ေရာ့ …. ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပစၥည္းေတြ ဒီမွာဗ် …… သူခုိးက ေကာင္မေလးဗ် …. သူ႔ေမာင္ေလး တစ္ေယာက္ပါတယ္ ေၿပာတယ္ အဲ ေကာင္ေလးကုိ ဆည္ေၿမာင္း ဓမၼာရုံ မွာ မိထားတယ္ ”
“ ၿပစမ္းပါဦးဗ် ….. မိန္းကေလးသူခုိး ” ဆုိၿပီး လွၿမင့္ထြန္းက ဆြဲၾကည့္လုိက္ေတာ့ မွ ……
ေကာင္မေလး က အၿဖဴအစိမ္း၀တ္ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေနတယ္ ။ေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ၈ တန္းေက်ာင္းသူေလး ၊ သူေမာင္ေလးက (၅)တန္းတဲ့ …. က်ေနာ္ကက္ဆက္ အနီေလးက သူေမာင္ေလးဆီပါသြားပါၿပီ ။ ကဲဗ်ာ ….. က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လုိ ဆုံးၿဖတ္ရမတုန္း ။ လွမုိး …. လွၿမင့္ထြန္း ….. ။ မင္းတုိ႔အကၤ် ီ၊ မင္းတုိ႔ စက္ဘီး လုိခ်င္ေသးသလား ။ ငါ့ ကက္ဆက္ေလးေရာ ငါၿပန္မရေတာ့ ေကာ ဘာအေရးလည္းကြာ ။အားလုံးထားလုိက္ပါေတာ့ ထားလုိက္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ ။ ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ လူမႈဘ၀ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လုိတည့္မတ္ၿပဳၿပင္ၾကရမလဲ ။
“ က်ေနာ္တုိ႔ က ေက်ာင္းသားေတြပါဗ်ာ ….. ဘာမွနားမလည္ပါဘူး ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၾကည့္လုပ္လုိက္ၾကပါေတာ့ ၊ ဒါေပမယ့္ ….. ဒီကက္ဆက္ေလးေတာ့ သူတုိ႔ ေမာင္ႏွမ ကုိေပးၿဖစ္ေအာင္ေပးလုိက္ၾကပါဗ်ာ ”

ေနာက္ေန႔ မနက္က် ေက်ာင္းမွာေရာ ၊ ဆည္ေၿမာင္း၀န္းတစ္ခုလုံးမွာ သူခုိးဖမ္းေပးတဲ့ သူၾကီး အၿဖစ္နာမည္ေက်ာ္သြားတာေပါ့ ။
“ ေဟ့ေရာင္ ….. မင္းဘယ္လုိေစာင့္ဖမ္းလုိက္သလဲ ….. ”
“ေတာ္စမ္းပါ လွၿမင့္ထြန္းရာ ေနာက္ၿပီး မင္းေလွ်ာက္ဖြဦးမယ္ ”
“ဒီ သူခုိးဖမ္းပြဲေတြက ငါတုိ႔ အတြက္ အရသာခံေၿပာဖုိ႔ ေကာင္းလုိ႔လား ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြ ….. သိခ်င္တာက …. အဲဒီအခ်ိန္မွာ မင္း … ဖင္ေရေဆး မိခဲ့သလားလုိ႔ ေမးမလုိ႔ပါ ”
ေအး ဟုတ္တာေပါ့ကြာ မင္းေၿပာသလုိ လူေတြက  သူမ်ားဘ၀ အညစ္အေၾကးေတြသာ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ေၿပာေနၾကတာ ။ ကုိယ့္အညစ္အေၾကးေတြၾက ေရေဆးမိခဲ့ၾကသလား ။
“ ဟီးဟီး …. အဲဒါ ေသခ်ာ မမွတ္မိဘူးကြ ”
“ လဒ ….. ”
………………………….
အဲဒီႏွစ္ပြဲဖမ္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ သူခုိးမဖမ္းေတာ့ပါဘူး ။ ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ကာ ……..
ေနာက္ပုိင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္ သူခုိးၿဖစ္သြားလုိ႔ပါပဲ ။ကဲ ခင္ဗ်ား ဆက္နားေထာင္ခ်င္ေသးလား?
(သူခုိးဖမ္းၿခင္း ၾကက္ဥ ေရာင္ၿခင္းအား အမွတ္တရ ေအာ္တုိေရးေပးခဲ့ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား အမွတ္တရ ။)

ဘုိဟန္
 Tuesday, July 31, 2012 at 5:19pm