ၿဖိဳဖ်က္ၿပီး... ထြန္ယက္ခဲ့တဲ့ ခရမ္းခင္း

အမွတ္တမဲ့ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ၾက အခ်ိန္ကို
တည္ေဆာက္တဲ့ အခိုက္အတန္႔ အုပ္ခ်ပ္ေလးမ်ားဆီ
ေရာက္ေအာင္ပို႔ေဆာင္ေပးတာ ကဗ်ာ
႐ိုး႐ွင္းျခင္းနဲ႔စတင္၊ မေရရာဆန္းၾကယ္ျခင္းနဲ႔ အဆံုးသတ္တယ္

ဆံုမွတ္ကို႐ွာေဖြ၊ ဒိုင္မင္း႐ွင္းတစ္ခုကို တိုး၀င္သြားႏိုင္ဖို႔
႐ွိရင္းစြဲလြင္ျပင္ကေန အျခားလြင္ျပင္တစ္ခု လံုး၀မေသခ်ာ၊ မေရရာ
အဲဒါကပဲ တို႔ရဲ႕လူသားဘ၀

စက္တင္ဘာ (၁၁)ရက္၊ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ အျဖစ္အပ်က္အေၾကာင္း
ကဗ်ာကေျပာလာခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက
ေနာက္ခံအႏွစ္သာရကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔
မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ေန႔ရက္ေတြကို မပိုင္ဆိုင္ဘူး

ဆက္သြယ္မႈမွာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးမွ်မွ်တတ တည္ေဆာက္
က်န္တစ္ေယာက္ပါမွ ျပည့္စံုသြား
ခႏၶာကိုယ္ေရကိုဖယ္ေနရာယူလိုက္သလို ညင္ညင္သာသာ
အသံၿငိမ့္ေညာင္းမႈနဲ႔ ဆြဲေဆာင္၊
တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ၿဖိဳဖ်က္ပစ္ရမယ္

စိတ္ကူးဥာဏ္ကြန္႔ျမဴးမႈနဲ႔ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈ
အမ်ားႀကီးေလွ်ာ့ေပါ့ခြင့္ရ ပံုသဏႅာန္နဲ႔အတတ္ပညာ
အခ်ိန္ကာလကန္႔သတ္မႈေတြကေန ကင္းလြတ္ခြင့္႐ွိပါတယ္
ဘ၀က လွပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေသျခင္းပါမွ ၿပီးျပည့္စံုတယ္။            ။

                                                                                  အဂၢလင္း
                                                                                20 8 2007 
        *ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုးအား ေပၚလာေဂၚဒင္ႏွင့္ ေဒါက္တာဘီလီေကာလင္းစ္ တို႔၏အင္တာဗ်ဴး (ဘာသာျပန္- ဆရာေမာင္ျပည့္မင္း) မွစကားလံုးမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕တည္ထားပါသည္။