ရနံ ့။ မိုးေပၚက ေလွ်ာက်လာသလိုလို။ ေၿမၾကီးထဲက တြန္းထိုးတက္လာသလိုလို။
မိုးနဲ ့ေၿမလႊာၾကားက ဓါတ္ၿပဳမွဳ တစ္မ်ိဳးလိုလို။ စိတ္ၾကည္လႊာမွာ လာစိုက္ေနတဲ့ ပံုရိပ္က အစိမ္း။ အရွင္။
ေဆးဝါးေတြရဲ ့ေဘးကင္းရာ လြင့္စင္သြားခ်င္တယ္။ လူနာ။ စကၠဴအပိုင္းအစေလးေပၚက စာသားအက်ိဳး
အပဲ့ တခ်ိဳ ့။ မင္ၿပာေလးက မင္နီေတြၾကား ညပ္ေသေနတယ္။ အသက္ရွဴၾကပ္ရၿခင္း အေၾကာင္းၿခင္းရာမ်ား။
ေခတ္ေပၚထုတ္ပိုးမွဳ မ်ိဳးစံု။
စုထားတဲ့ ရွဳခင္း။ ကာဘြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ဒ္ေတြ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့လႊတ္တင္ေနၾက။
ကိုယ့္ဂစ္တာသံေလးဟာ ဘိုင္ပ်က္ေနတဲ့ ဂ်စ္ပစီတစ္ေယာက္နဲ ့ခပ္ဆင္ဆင္။ ကြမ္းယာဆိုင္က တစ္ခါသံုး
မီးၿခစ္ေလးလို တြဲေလ်ာင္းက်။ တစ္ခါသံုး ကြန္ဒံုးမ်ား။ တစ္ခါသံုး နည္းပရိယာယ္မ်ား။ လူေနမွဳ အေဆာက္
အဦေတြ ၿမင့္မားလာၿပီးေနာက္။ သူလိုကိုယ္လိုထဲ သူလိုကိုယ္လို ေပ်ာက္ဆံုးလာၿပီးေနာက္။ ေမးရိုးကိုေၿဖာင္းခနဲ
ထိုးခ်လိုက္တဲ့ လက္သီးဟာ လူ ့ယဥ္ေက်းမွဳကို ေမးခြန္းထုတ္လိုက္တဲ့ လက္ခုပ္သံေတြ ဟုတ္မဟုတ္။
အစိုးမရၿခင္းေပၚ လာနားေနတဲ့ လိပ္ၿပာေလး။ နွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္ထားခ်င္တယ္။ လက္ဖဝါးခ်င္း
ပူးကပ္ထားခ်င္တယ္။ နွစ္ဖက္ခြ်န္ ရမၼက္ေတြက ငါတို ့ကို လာလာတူး။ တိုးဖြဖြေလးဟာ က်ယ္ေလာင္ေပါက္ကြဲ။
ကိုယ့္အေသြးအသားထဲက ေလာက္ေတြ ကိုယ့္အေသြးအသားေတြကို ၿမိန္ရက္ရွက္ရည္။ သမိုင္းဘူတာမွာ
ရထားဟာ စက္ေခါင္းခ်ိန္းသြားၿပီ။ ဒီခရီး။ ဒီလမ္းနဲ ့ဒီပန္းေတြ။
အရက္ခြက္ထဲ ေရခဲတံုးေလးတစ္တံုး အရည္ေပ်ာ္သြားရံု။ ေရာ့ခ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ တုန္းၾကမ္းၾကမ္းနဲ ့
ေစာင့္ဝင္လာ။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ။ တီရွပ္။ ေက်ာပိုးအိတ္နဲ ့ငတ္မြတ္မွဳ တံဆိပ္ေတြ။ လူသားရဲ့ ဘတၳရီေဒါင္းေနတဲ့
နွလံုးသားကို စာအုပ္ေတြနဲ ့ခ်ာဂ်င္ၿပန္သြင္း။ အနည္ဟာ ငါတို ့အေပၚေရြးထိုင္လို ့။ ေရႊ ့ေၿပာင္းေတာင္ယာဟာ
မီးေလာင္လို ့။ ေရႊ ့ေၿပာင္းအလုပ္သမားေလးဟာ ၿပာက်လို ့။ စည္းေတြ။ ေအာ္သံေတြ။ မ်က္ရည္ေတြ။
ကိန္းဂဏန္းေတြကပဲ ခင္ဗ်ားရဲ့ အေရးအေၾကာင္းေတြကို တြန္ ့ေခါက္သြားေစတာ။ ခင္ဗ်ားရဲ့
ဆံပင္ေတြကို ကြ်တ္က်ဲ သြားေစတာ။ လည္ေခ်ာင္းထဲ ေၿခစံုပစ္ဝင္လာတဲ့ ထမင္းလုတ္ေတြ။ စိတ္အညိွဟာ
ခိုသံစစ္စစ္လို တဆစ္ဆစ္။ အစီအစဥ္က်နစြာ ယို ့ယြင္းရြဲ ့ေစာင္းေနရၿခင္းမ်ား။ ကိုယ့္အစာအိမ္ဟာ သူတပါး
ဂုဏ္သိကၡာေတြ ဘယ္နွကီလိုေလာက္ ၿမိဳခ်ထားၿပီးၿပီလဲ။ ေရွာင္ရင္းတိမ္းရင္း ၿမိ့ဳၾကီးနဲ ့မွ ၿငိစြန္းခဲ့ရ။
တၿဖည္းၿဖည္း အရည္ထူလာ။ ထိခတ္မိတာနဲ ့ေရွာ့ခ္ၿဖစ္ခ်င္လာ။ ေသာက္ၿပႆနာေတြ။
အေရးေပၚသတင္းေၾကၿငာခ်က္ကို လိုင္းအရွည္ေတြနဲ ့ေရးခ်လိုက္တယ္။ ဒုကၡသစၥာမ်ား။ ငယ္ဘဝေလးဆီ
ၿပန္မွ်ားေနရတာ အရသာ။ စုန္သြားတဲ့ ေရအလ်င္ထဲ အိမ္အရိပ္ကေလး စီးလို ့။ ေသာင္တင္ေနတဲ့ ကမ္းေတြ။
အထီးက်န္ေန ့ေတြဆို ကိုယ့္ Tango ေလးကလည္း မ်က္ရည္လည္တယ္။
လူငယ္ေတြကပဲ ခြ်န္ထက္လြန္းတာလား။ လူၾကီးသူမေတြကပဲ ပါးလွပ္လြန္းတာလား။ အကၤ် ီ
အသစ္ေလးေပၚ ေဆးလိပ္မီးပြားေတြ က်သြားတယ္။ ငါ အားအင္ခ်ိနဲ ့ကုန္ခမ္းေနခ်ိန္မွ မင္းက ပလက္ဆြဲၿဖဳတ္။
ရုတ္တရက္ၾကီးအတိုင္း။ မိုးၾကိဳးပစ္သံအတိုင္း။ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ားဟာ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား။
အိမ္ၿပန္စရာ လမ္းစရိတ္ကလည္း မဂၤလာဦးည အိပ္ယာလို တြန္ ့ေၾကလို ့။
ကိုယ္ပိုင္ အေပ်ာ္ေလးကို ခ်စ္သူနဲ ့ေလွာ္ခ်င္တယ္။ ဇာတ္ဝင္ခန္းဟာ ေက်ာက္သားေက်ာက္စိုင္နဲ ့
အသားစိုင္နဲ ့ အကင္ဆိုင္နဲ ့။ ငေတကလည္း မာလိုက္တာ။ လည္ပင္းထဲ ကန္ ့လန္ ့စူးေနတဲ ့အရိုးဟာ အေမွ်ာ္။
ေကာ္ဖီခြက္ထဲ ၾကယ္ေတြထည့္ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ည။ ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသား မိသားစုေပၚမွ အမာရြတ္မ်ား။
ငါ့ကို ဘယ္သူ install လုပ္မွာလဲ။ တားေဆးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ သံုးသံုး မခင္နွင္းဆီေတြ ပြင့္ေဝေနဦးမွာပဲ။
စက္ရုပ္ၿပံဳး ၿပံဳးတတ္ၿပီ။
လင္းလက္တာရာ
၁၅၊ ၄၊ ၂၀၁၃။ သၾကၤန္အၾကတ္ေန ့။
No comments:
Post a Comment