သက္တံ့

လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္
လက္ေမာင္းမွာ
နႈတ္ခမ္းေပၚမွာ
အိပ္ေပ်ာ္မွာပါ
ႏြံလႊာနက္နက္
ေျခတစ္ဖက္ကၽြံနစ္
ရုန္းထြက္ဖို႔ မျဖစ္နုိ္င္ေတာ့ဘူးကြယ္။

ေဟာသည္မွာေလ
တိမ္ေတြေတာင္ေၾကမြကုန္ၿပီ
(ေတြ႔လား)
ယံုလုိက္စမ္းပါ မန္းသိိီတာရယ္
တကယ္ပါ
ဇာခန္းဆီးေလးကို လြင့္သြားနုိင္ေစတာပါ။

အခ်ိဳခန္းသြားတဲ့ပန္း
လြမ္းတတ္ရင္ေတာ့ လြမ္းဖို႔ေကာင္းတာေပါ့၊
တစ္ထစ္ေလ်ာ့စရာ
သိကၡာ....
မာန....
ဘာမွ်မက်န္ရစ္ေတာ့လို႔ပါ။

ဟင့္အင္း
ပိုင္ဆုိင္ျခင္းနဲ႔ ဆံုးရႈံးျခင္းအၾကား
တျခားဘာမွ်မရွိရ
တစ္ခါတရံဆုိတဲ့စကား
တရားမမဲ့လြန္းဘူးလားဟင္
သြားလုိက္ပါေတာ့ေလ
သည္ေနရာမွာပဲ ေနခဲ့မယ္။

လမ္း ၃၀
လြယ္အိတ္အျဖဴ၊ စာအုပ္ထူမ်ား
စကားပန္းပြင့္၊ ခြာျမင့္ဖိနပ္
အမွတ္ ၁ ဘတ္စ္ကား
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေငြရွာတာမဟုတ္ဘူး
ေရႊရွာတာမဟုတ္ဘူး
အခ်ိဳရွာတာပါ ကိုကိုရယ္
သစၥာဆိုတာ ဒါလား
ဘီယာလိုပဲ ခါးတယ္ေနာ္။

ဂ်ဴး