သိပၸံနဲ႔နည္းပညာေခတ္ထဲက သမီးေလး

ေဖေဖ
အိမ္ေတြ လမ္းေတြ စာသင္ခန္းေတြကပူလို႔
ကားေတြ ကြန္ပ်ဴတာေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကပူလုိ႔

သမီးကို
ေရနည္းနည္းေပးေဆာ႔ပါ။

ေဖေဖ
အရြယ္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အမွ်
အရြယ္မတင္ေတာ႔ဘူး ဇာတ္ကစၿပီး
သမီးကို
သိပၸံပညာက
အကိုင္းအခက္တစ္ခုဆီက လွီးထုတ္ေနတယ္
ကၽြန္မအေၾကာင္းလႊင္႔ထုတ္ေနတဲ႔ ဖန္လ္သားျပင္ေပၚမွာ
ကၽြန္မ ဝိဥာဥ္ပါမလာဘူး

ေဖေဖနဲ႔ကၽြန္မ
သမီးနဲ႔အေမ တစ္ၿမိဳ႕စီတစ္ေျမစီ

ကၽြန္မဟာ အခုႏွင္းထဲမွာ ခိုက္ခိုက္တုန္လို႔
အေဖဟာ အခုခ်ိန္ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းထဲမွာ
တိုက္ပြဲတစ္ခုကို ျမန္ႏႈန္းျမွင္႔ေမာင္းႏွင္လို႔
အေမဟာ အိမ္ေရွ႕ လမ္းမေပၚ မတ္မတ္ရပ္
ၾကယ္ေတြကိုေမာ႔ၾကည္႔ မ်က္ေတာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္လို႔

အေဖ
မထိတ္လန္႔ပဲ
သမီး စၾကၤဝဠာႀကီးထဲဝင္ အိပ္မိ
အေမ
အေမ႔ရင္ခြင္ေလာက္ေႏြးေသာအိပ္ယာ ဒီမွာမရွိ။    ။

 ခရမ္းၿပာထက္လူ