ဒီစာမ်က္ႏွာေပၚက ငါ့ျခစ္ရာမ်ားအလြန္(၄) ၂ဝဝ၇ ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္ေတး

          မလင္းျပာ
          ငါ အခုပဲ စစ္ထြက္ေတာ့မယ္
          ငါ ဗီယက္နမ္ကို သြားရမယ္
          အဲဒီမွာ
          ရြံ႕ေရညစ္ညစ္
          သလံုးသားနစ္တဲ့ လယ္တရိုးမွာ
          ပ်ိဳးႏႈတ္ေနသူ လံုမရဲ႕
          ေက်ာကရုိင္ဖယ္ကို ယူ
          က်ဴးလာသူ ေလယာဥ္မွန္သမွ်
          ငါ ေစာင့္ပစ္ေပးရမယ္။

          ျမန္မာကဗ်ာ/ေခတ္ေပၚကဗ်ာသမားမွန္ရင္ အထက္ပါ(ေမာင္သိဂၤါရဲ႕ မလင္းျပာသို႔)ကဗ်ာစာသားမ်ားကို သိၾက၊ ျဖတ္သန္းခံစားဖူးၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီကဗ်ာ(အထက္ပါစာသားေတြ)ဟာ ၇ဝခုနွစ္မတိုင္မွီ ေတာ္လွန္ကဗ်ာကာလကတည္းက ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ၂ဝဝဝဝန္းက်င္ေလာက္မွာမွ ျမင္ဖူး၊ဖတ္ဖူးတာပါ။ အဲဒီ(၂ဝဝဝ)ဝန္းက်င္မွာ ေပၚေပါက္ထြက္ရွိလာသမွ် ကဗ်ာေတြနဲ႔ ရူးသြပ္ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတဲ့ၾကားက မလင္းျပာရဲ႕ (အထက္ပါကဗ်ာပါဒေတြဟာ)ရုိင္ဖယ္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို 'ထိ'ေအာင္ ပစ္ခပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ဒီစာသားေတြကို 'ကဗ်ာအလုပ္ရံုကေလး တႏိုင္တပိုင္ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာ(သတင္းေဆာင္းပါးဆရာ)တစ္ေယာက္ရဲ႕ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ စျမင္ဖူး ဖတ္ဖူးတာျဖစ္ၿပီး အထက္ပါစာပိုဒ္ေလးကို လက္ေရးနဲ႔ ကူးယူခဲ့တာပါ။ ေနာက္ ၂ဝဝ၄ေခတ္ေပၚကဗ်ာအဖြင့္မွာ အဲဒီအပိုဒ္ေလးကိုပဲ စိုင္းဝင္းျမင့္က ထပ္မံေကာက္ႏႈတ္ညြန္းဆိုခဲ့တာကို ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ လုိရင္းေျပာရရင္ ၇ဝခုနစ္အလြန္ ေတာ္လွန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲက ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ဟာ ၂ဝဝဝအလြန္လူငယ္ကဗ်ာသမားမ်ားလက္ထက္အထိ ရင္ခုန္ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိေနတာကိုပါ။
          ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဒီကဗ်ာစာပိုဒ္ေလး/လိုင္းေလးေတြမွာ အလွပဆုံုးလို႔ ယူဆတာက ''သလံုးသားနစ္တဲ့ လယ္တရိုးမွာ ပ်ိဳးႏႈတ္ေနသူ လံုမရဲ႕ေက်ာကရုိင္ဖယ္ကို ယူက်ဴးလာသူ ေလယာဥ္မွန္သမွ် ငါ ေစာင့္ပစ္ေပးရမယ္''ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ဒီကဗ်ာအပိုဒ္ေလးကို အထူးတလည္ရွင္းလင္းဖြင့္ဆို မေနေတာ့ပါဘူး။ ဒီအပိုဒ္ေလးမွာ ေရာမႏိၲကအေငြ႕သက္ေတြေရာ၊ ရဲရင့္ျပတ္သားမႈေတြေရာ၊ မလြဲမေရွာင္သာတဲ့(စစ္/ေခတ္ကာလ)အေျခအေနကိုေရာ၊ စာနာ နားလည္ႏိုင္မႈေရာ ေရာၿပြမ္းၿပီး ပါေကာင္းပါေနႏိုင္လို႔လည္း ျမန္မာကဗ်ာဖတ္ပရိသတ္မ်ားနဲ႔ အေပးအယူတည့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ၇ဝခုနွစ္မတိုင္မွီက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာလည္း ေတာ္လွန္ခံစားမႈဆိုတာ အထူးသျဖင့္ စာေရးဆရာ၊ကဗ်ာဆရာေတြၾကားမွာ  လြမ္းမိုးမႈအရွိဆံုးနဲ႔အေရးပါဆံုးလို ျဖစ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
          ကမၻာတစ္ဝန္းမွာ အာရွ၊အာဖရိကမွသည္ ဗီယက္နမ္အထိ ထၾကြလာတဲ့ နယ္ခဲ့်ေတာ္လွန္ေရးဂယက္ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီကိုလည္း က်ေရာက္ ကူးစက္ခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာ အညာေျမေခတ္ကဗ်ာမ်ား(၁၉၆၃)ခုနွစ္ထုတ္ စာအုပ္ေလးထဲက ကဗ်ာေရးသူေတြရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုၾကည့္ရင္ ျမင္သာထင္သာအရွိဆံုးက 'ေတာ္လွန္ကဗ်ာ'ေတြပဲ။ ဒါဟာ အဲဒီကာလက အႏုပညာသမားေတြရဲ႕ သီးျခားအတၲ (Idetity)တစ္ခုလိုေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ ဘာၾကည့္ၾကည့္ ဘာသိသိ ဒီအတၲနဲ႔ပဲ ေကာက္ခ်က္ဆြဲ၊ ခံစားတု႔ံျပန္ေနမိတာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒီ(၇ဝ)ခုနစ္မတိုင္မွီတုန္းကေတာ့ ရွင္းတယ္။ က်ဴးေက်ာ္လာသူဟာ ရန္သူပဲ၊ ဒီ အေမရိကန္ေတြ၊ အဂၤလိပ္ေတြ၊ အေနာက္တိုင္းသားေတြ၊ မ်က္ႏွာျဖဴေတြဆိုတာထက္ သူတို႔က နယ္ခ်ဲ႕လို႔႔ပဲ ျမင္ေတာ့တယ္။ ဘာမွစဥ္းစားမေနနဲ႔။ က်ဴးေက်ာ္လာရင္ ပစ္ထည့္လိုက္၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးသမ လံုမပ်ိဳေလးကအစ တိုက္ပြဲဝင္ေနပါၿပီ။ ငါလည္း အခုပဲ စစ္ထဲသြားေတာ့မယ္။ စာပိုဒ္ေလးက စိတ္ဓါတ္တက္ၾကြဖြယ္နဲ႔ ေခတ္စနစ္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကိုလည္း ထင္ဟပ္ႏုိင္သလို၊ အေျခအေနအရ စစ္ထဲပါဝင္ခြင့္မရသူေတြအတြက္လည္း ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ဖြယ္ျဖစ္သလို တစ္နည္းအားျဖင့္ ကဗ်ာေရးသူက သူ႕ကေလာင္နဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္လိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေတာ္လွန္ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မုိးေဝေခတ္ကဗ်ာမ်ားရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ၇ဝခုႏွစ္မတိုင္မွီက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့  သတိထား/သိထားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဆိုပါစို႔ ၂ဝဝဝခုႏွစ္လြန္လာတဲ့အခါ ၂ဝဝ၅ခုႏွစ္ကေန ၂ဝဝ၈တိုင္ေအာင္ မၿပီးျပတ္ႏိုင္တဲ့ အေမရိကန္-အီရတ္စစ္ပြဲအတြက္ဆိုရင္ ကဗ်ာပါဇာတ္ေကာင္/ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ ေထြျပားေရာေႏွာ(လာတဲ့)အတၲဟာ ၇ဝခုႏွစ္မတိုင္မွီကလို သူ႕ရဲ႕မလင္းျပာကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး(ေပါ့ပ်က္ပ်က္မဟုတ္ပါ)ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာဆိုႏိုင္ပါဦးမလား။
           
၂ဝဝ၇ ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္ေတး

          'သိမ္းပိုက္ပါ ဆြတ္ငင္ပါ
          ရွင္ကိုယ္တိုင္ပဲ ကြၽန္မကို
          ရွင့္ထံ လူကုန္ကူးလိုက္ပါ'
          ဒီစကားဟာ ငါ့ေသြးသားထဲ
          မလိုင္ေတြ ေဝ့တက္လာခဲ့တယ္
          အဲဒီေတာ့ကာ အီရတ္မွာ
          ငါ ဘယ္ဘက္က တိုက္ေပးရမလဲ မလင္းျပာ။

          ကိုးကား(၁)  Ts Eloit ရဲ႕ 'the love song of J.ALfred Prufrok’
          ကိုးကား(၂)ေမာင္သိဂၤါရဲ႕ 'မလင္းျပာ'။
          ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ၂ဝဝ၇ ႏိုဝင္ဘာ


          ဒါကေတာ့ ၂ဝဝဝအလြန္၂ဝဝ၇မွာေရးသားခဲ့တဲ့ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က အိလိေယာ့ရဲ႕ he love song of  J.ALfred Prufrok ၁၉၁၇ကို ယူထားပါတယ္။ ထင္းရွဴးပင္ရိပ္မွာတုန္းက ဒီကဗ်ာအေပၚ ေမာင္သာႏိုး ေဖၚျပထားတာျပန္ေဖၚျပရရင္ ''သူေလွ်ာက္ေနတဲ့ ကေန႔ေခတ္ကာလဆိုတာလည္း မျပတ္သားမႈေတြ လွည့္စားမႈေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်မ္းတဲ့ ငရဲဘံုပါပဲ'တဲ့။ ဒီသေဘာထားအျမင္ဟာ ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္ေတးမွာ အဓိကက်တဲ့ အႏွစ္သာရ/ဆိုလိုရင္း/ခံစားမႈ/အေတြးအေခၚလို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့အတြက္ ၂ဝဝ၇ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္ေတးက ဘာေျပာခ်င္သလဲ၊ ဘယ္လိုသီဆိုသလဲဆိုတာ ခံစားနားဆင္ဖို႔ ဒါကိုသိထားရင္ ပိုအဆင္ေျပမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ေဇယ်ာလင္းျပန္ဆိုတဲ့ အခ်စ္ေတးဟာ အိလိယက္တို႔ေခတ္က အခ်စ္ေတးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လံုးဝမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔လည္း ေျပာလို႔မရျပန္ဘူး။ တကယ္လို႔ ၂ဝဝ၇(ေခတ္စနစ္)မွာ ပရူးဖေရာ့က္သာ အခ်စ္ေတးကိုသီဆုိမယ္ဆို၇င္ ဘယ္လိုေနမလဲ၊ ဘယ္လိုဆိုမလဲ၊ ဘယ္လိုေနာက္ဆက္တြဲ စာသားေတြထပ္ျဖည့္မလဲ။ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂ဝရာစုအလိုက္ ကမၻာႀကီးရဲ႕ သမိုင္းျမင္ကြင္းေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေျပာင္းလဲခဲ့သလို ၂၁ရာစုအဝင္မွာလည္း မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္(အိုင္တီေၾကာင့္လို႔ ဆိုႏိုင္မလား)ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ကိုပဲ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ႀကံဳလာရပါတယ္။ ႀကံဳၾကရလိမ့္မယ္။ (ျခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ သမိုင္းေျပာင္းလဲမႈေတြ ယဥ္ေက်းမႈေရွာ့ခ္ေတြ ႀကီးႀကီးမားမားရိုက္ခပ္ျခင္းမခံရဘူး၊ မရွိဘူးဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္ၿမိဳ႕ရြာအရပ္ေဒသေတြ ရွိေကာင္းရွိမွာပါ) 'သိမ္းပိုက္ပါ လူကုန္ကူးလိုက္ပါ'  ဆိုတဲ့ စာသားဟာ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ ဘာမွဖြင့္ဆိုစရာမလိုေလာက္ေအာင္ ခံစားနားလည္ဖို႔လြယ္ကူတယ္လို႔ ထင္မွတ္စရာပါ။ ဒီစာပိုဒ္ေလးကို စာဖတ္သူအဓိက(Writerly text ) တို႔ စာဖတ္သူက သူ႔သီးျခားအတၲအရ ဖတ္ယူတဲ့စာသားအဆက္အစပ္(textual context)တို႔ စတဲ့ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္စာေပေလ့လာမႈေတြနဲ႔ ခ်ည္းကပ္ၾကည့္ရင္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ အခ်က္အလက္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိလာႏိုင္ေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ ဒီစာပိုဒ္ေလးကို ခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာမႈမျပဳေသးဘဲ ခဏထားခ်င္ပါတယ္။ (ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဒီစာမ်က္ႏွာေပၚကျခစ္ရာမ်ားအလြန္ေဆာင္းပါးေတြကို ေရးသားရာမွာ ကဗ်ာအက်ိဳးကို မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ တႏုိင္တပိုင္ဝင္ ထမ္းပိုးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ မျဖစ္မေနလိုအပ္တယ္ထင္လို႔ အဂၤလိပ္ေဝါဟာရေတြယူသံုးရတယ္ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ခံသီအိုရီေတြသိမ္ေမြ႕ရႈပ္ေထြးၿပီး အနက္ဖြင့္ရာမွာအားနည္းခ်က္ရွိလာႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလိပ္ပတ္မလည္တဲ့ေဝါဟာရေတြကိုေတာ့ ေရွာင္ပါတယ္၊ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ တျခားရွဳေထာင့္တစ္ခုက ေျပာၾကည့္ဖို႔ပဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒီအယူအဆေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာနဲ႔က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေလ့လာခ်င္ရင္ေတာ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ စာေပေလ့လာ/ ေဝဖန္ေရးဆရာေတြရဲ႕ စာေတြကိုပဲ ရွာဖတ္ဖို႔ ေမတၲာရပ္ခံပါတယ္၊ ဥပမာ-မင္းခက္ရဲ)
          ကဗ်ာရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲ 'ဒီစကားဟာငါ့ေသြးသားထဲ မလိုင္ေတြ ေဝ့တက္လာခဲ့တယ္'ဆိုတဲ့အထိ ကဗ်ာဟာ အဆက္စပ္ရွိရွိ ခံစားနားလည္ႏိုင္ဖို႔ လြယ္ကူေပမယ့္ 'အဲဒီေတာ့ကာ အီရတ္မွာ ငါ ဘယ္ဘက္က တိုက္ေပးရမလဲ မလင္းျပာ'ဆိုတဲ့ ကဗ်ာရဲ႕အထက္လိုင္းနဲ႔မဆုိင္တဲ့ အထူးသျဖင့္ အစဥ္လာေခတ္ေပၚကဗ်ာဖတ္စဥ္က အေလ့အက်င့္နဲ႔ဆိုရင္ မပတ္သက္မစပ္ဆိုင္ဘူးထင္စရာေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းဝါက်တစ္ေၾကာင္းဝင္လာၿပီး ကဗ်ာကိုအဆံုးသတ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုနကအဆက္အစပ္ရွိတယ္၊ သာမာန္ေရးဖြဲ႔ပံုျဖစ္တယ္ထင္ရတဲ့ ကဗ်ာအပိုဒ္ေတြဟာ အေသမဟုတ္ဘဲ(အပြင့္သေဘာ)ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အထက္ကဗ်ာႏွစ္ပိုဒ္ရဲ႕ စာသား၊ နိမိတ္ပံု၊ မတၲဖာ၊ အေၾကာင္းအရာ၊ အညြန္းနဲ႔အညြန္းခံေတြဟာ ျပန္စဥ္းစားစရာျဖစ္လာတယ္။ အစဥ္အလာကဗ်ာဖတ္ အေလ့အက်င့္ အရေတာ့ ဒီကဗ်ာရဲ႕အထက္ႏွစ္ပိုဒ္ဟာ ပင္မေရစီးပံုစံ(ဥပမာ- ၾကည္ေမာင္သန္း၊မိုဃ္းေဇာ္၊ ခရမ္းျပာထက္လူ)ေတြနဲ႔ ဘာမွမထူးပါလား ထင္မွတ္စရာပါ။
          ဒါကို ထူးျခားတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ဘာလို႔ ယူဆရသလဲဆိုေတာ့ ဒီကဗ်ာရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အျမင္/ရွဳေထာင့္ကိုျမဳပ္ထားတာ ေတြ႕ရလို႔ပါပဲ။ တစ္နည္းဆိုရင္ ပို႔စ္ကဗ်ာေဗဒအျမင္နဲ႔ ေခတ္ေပၚေလကိုသံုးၿပီး ေရးဖြဲ႕ထားတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ ပို႔စ္-ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေရးသူမ်ား/ကဗ်ာေဗဒမ်ားၾကားမွာ သံုးစြဲလာတဲ့ အိုင္ဒီယာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဆီမွာေတာ့ “ေခတ္ေပၚ”ဆိုတာထက္ သရုပ္မွန္ကိုအေျချပဳျပီး ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အျမင္နဲ႔ခ်ဥ္းကပ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အျမင္ကို အမ်ားစုယဥ္ပါးျပီးသားျဖစ္တဲ့ လိုင္းရစ္ေရးဖြဲ႕ဟန္နဲ႔ ေရးဖြဲ႕တာေတာင္ရွိပါတယ္။ ပထမမ်ိဳးဆက္ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သမားေတြလုပ္ခဲ့တဲ့ ပံုသ႑ာန္အစြန္းေရာက္ဖန္တီးမႈေတြကို ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေတြက ေလ်ာ့ခ်လိုက္တယ္၊ ေနာက္ျပီး လူအမ်ားစုနားလည္ႏိုင္တဲ့ သရုပ္မွန္ေရးဟန္နဲ႔ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အျမင္ကို တြဲစပ္ဖန္တီးၾကတယ္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အျမင္ကိုေနာက္ခံျပီး လူထုၾကားေရပန္းစားတဲ့ ေပၚျပဴလာျဖစ္တဲ့ ေပါ့ပ္သတင္းေပါ့ပ္အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ေရးဖြဲ႕ေဖၚထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္။ (အဲဒီအခါမွာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းလြမ္းမိုးႀကီးစိုးျပီး လည္ပတ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေပါ့ပ္အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ျပီးသား သေရာ္ျပီးသားျဖစ္သြားေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကတယ္) ဒါဟာ ခက္ခဲရႈပ္ေထြးသေယာင္ထင္ရတဲ့ပို႔စ္ေမာ္ဒန္သိမႈကို လူထုၾကားပ်ံ႕ႏွံ႔စိမ့္၀င္လြယ္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကံေဆာင္ၾကတဲ့သေဘာပါပဲ။ အခုေတြ႕ရတဲ့ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ကဗ်ာဟာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ကဗ်ာဖတ္အေျခခံေတာ္ရံုတန္ရံုရွိသူဘယ္သူမဆို နားမလည္ႏိုင္စရာ တစ္ခုမွ မရွိပါဘူး။ ဒီလုိေရးဖြဲ႕မႈအတြက္ တခ်ိဳ႕က ကဗ်ာေရးသူဟာ ေခတ္ေပၚဘက္ျပန္လွည့္တယ္ လိုင္းရစ္ဖက္ျပန္ႏြယ္လာတယ္ အရင္ေရးဖြဲ႕ဟန္ေတြမစြန္႔လြတ္ႏိုင္ဘူး စသျဖင့္ ထင္ျမင္ေကာင္းထင္ျမင္မိႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ ဒီပို႔စ္ေမာ္ဒန္/အယ္လ္ပီကဗ်ာကလည္း ရိုးစင္းလြယ္ကူလွခ်ည္လားလို႔ မွတ္ထင္ေကာင္းမွတ္ထင္ႏို္င္တယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေရးသူေတြဟာ ေခတ္ေပၚ/ပင္မေရေစီး/ေမာ္ဒန္စတာေတြကို ျပန္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ဥပကၡာျပဳေရးဖြဲ႕ေလ့ရွိၾကေပမယ့္၊ တခါတရံေတာ့လည္း အေျပာင္းအလဲကို မိတ္ဆက္လမ္းေၾကာင္း-ေစ့စပ္တံတားခင္းတဲ့အေနနဲ႔ ေရးဖြဲ႕တဲ့ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေရးသူေတြ ကဗ်ာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကဗ်ာအီေဗာ္လ်ဴးရွင္းျဖစ္စဥ္ထဲက အေရြ႕တစ္ခုပဲ မဟုတ္လား။
          ဒီေတာ့ကာ ၂ဝဝ၇ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္ေတးကို အရင္လိုဖတ္၊ အရင္လိုခံစား၊ အရင္လိုတံု႔ျပန္ျခင္းနဲ႔ ရပ္တန္႔မေနဘဲ ဒီကဗ်ာမွာ မထင္မွတ္တဲ့ အင္နာဂ်ီေတြ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ေလာကအျမင္ေတြ ဘယ္လိုဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ သိရေအာင္(အျခားတစ္ဖက္ကေန)ျပန္ဖတ္ရွဳၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ပထမႏွစ္ပိုဒ္ဟာ အခ်စ္၊ရမၼက္၊ေမတၲာ၊အိမ္ေထာင္ေရးစတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေနာက္ခံထားတယ္လို႔ ယာယီယူဆႏိုင္သလို ကဗ်ာအဆံုးသတ္အပိုဒ္ကလည္း စစ္နဲ႔ပတ္သက္တာလို႔ ယူဆႏိုုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအယူအဆႏွစ္ခုကို ဘယ္လိုဆက္စပ္ဖတ္ရွဳမလဲ။ အိလိေယာ့ေခတ္အခ်စ္ေတးနဲ႔ ဗီယက္နမ္ေတာ္လွန္ကဗ်ာ ဘာလို႔ဆက္စပ္ေရးထားသလဲ။ ဒါဟာ စာဖတ္သူရဲ႕ စာသားအဆက္အစပ္ Textual context  ျပဳလုပ္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ကို စိန္ေခၚပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပန္စဥ္းစားရမွာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘာနဲ႔ဘာကိုမွ အဆက္အစပ္(ရွိတယ္)လို႔ယူဆၿပီး ဘာနဲ႔ဘာဆိုရင္ ဆက္စပ္လုိ႔မရဘူးလို႔ ယူဆသလဲ။ ဘာလို႔ယူဆသလဲ၊ ဒီအယူအဆေတြဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ယူဆသလား။ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ၊တဏွာရမၼက္၊စစ္ပြဲ၊စစ္ကာလအစရွိတာေတြကို ဆက္စပ္လို႔မရဘူး၊ ဆက္စပ္မႈမရွိဘူးလို႔ ထင္လား။ ဘာလို႔ထင္သလဲ။ ဒီေမးခြန္းေတြေပၚေပါက္လာခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီ၊ လူမႈအေလ့အက်င့္၊ ယဥ္ေက်းမႈတည္ေဆာက္ပံု၊ ဘာသာစကားအေပၚအျမင္၊ ကဗ်ာအေပၚအျမင္၊ ရသေဗဒအေတြ႕အႀကံဳ စတာေတြမျဖစ္မေန ထည့္စဥ္းစားဖို႔လိုအပ္လာပါၿပီ။
          ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ၊တဏွာရမၼက္စတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြလြမ္းၿခံဳေနတဲ့ ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္ေတးသံစဥ္နဲ႔ ဒီသံစဥ္စာသားအေပၚ မလိုင္ေတြေဝ့တက္လာတဲ့ ခံစားမႈေတြဟာ ေနာက္ဆက္တြဲအဆံုးသတ္ဝါက်ျဖစ္တဲ့ မလင္းျပာသို႔ သံသယေမးခြန္းေၾကာင့္ စစ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ စစ္ပြဲ/စစ္ကာလ/ေခတ္စနစ္နဲ႔စပ္လ်ဥ္းတဲ့ အေရးအဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္သြားရသလို၊ စစ္ပြဲ/စစ္ကာလ/ေခတ္စနစ္ကိုယ္စားျပဳ မလင္းျပာရဲ႕ဇာတ္ေကာင္ဟာလည္း ၇ဝခုႏွစ္ဗီယက္နမ္လယ္ကြင္းထဲက ထြက္လာၿပီး ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာ၊ တဏွာရမၼက္နဲ႔အိမ္ရာထူေထာင္လူမႈေဘာင္ထဲ ျပန္ဝင္လာရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ဘက္က တိုက္ေပးရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ခ်စ္ရမၼက္ဘက္ကလား၊ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံျခင္းဘက္ကလား၊ ေတာင္းဆိုသူက(ဆႏၵျပင္းျပစြာ)ေတာင္းဆိုေနေပမယ့္ ပုရိသ/ေယာကၤ်ားသား/လူငယ္ျဖစ္ပံုရတဲ့ ဇာတ္ေကာင္/'ငါ'နာမ္စားဟာ ေဝခြဲမရျဖစ္လို႔။ ခ်စ္သူဘဝ၊အိမ္ေထာင္ေရးလူမႈအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕တာဝန္ဝတၲရားနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုင္ရာ ျပႆနာေတြဟာ ဒီကေန႔ အီရတ္လိုပါပဲလား။ မင့္ရဲ႕ အခ်စ္ရမၼက္ကို ဆႏၵျဖည့္ရမွာလား၊ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာကို ၾကည့္ရမွာလား၊ တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရွ႕ေရးအတြက္ ဒါကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားေတာ့ဘူးလား။ ငါ့ေသြးသားထဲ မလိုင္ေတြ ေဝ့တက္လာၿပီ၊ မင္းဟာ ဘယ္လိုအမ်ိဳးသမီး/မိန္းမ/မိန္းကေလးလဲ၊ ငါဘယ္ဘက္က တိုက္ေပးရမလဲ။
          ဒါမွမဟုတ္ မလင္းျပာနဲ႔ သူ႔ဇာတ္ေကာင္ဟာ အီရတ္ကိုေရာက္သြားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒီေနရာမွာ အီရတ္ဟာ မတၲဖာတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ အရင္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြမွာ အသံုးျပဳတဲ့မတၲဖာေတြလို တိက်တဲ့အညြန္းခံတစ္ခု ရရွိခံစားေစလိုတဲ့သေဘာနဲ႔ အသံုးျပဳထားျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုလိုတာက 'အီရတ္'ဟာ (စစ္ျဖစ္ပြားေနတဲ့)ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ႏုိင္သလို ေခတ္ရဲ႕အေျခအေန/ ဒီလုိလူသားေတြရဲ႕ ဘဝအေျခအေန/အိမ္ေထာင္ေရးဘဝအေျခအေနလည္း ျဖစ္ေနႏုိင္လုိ႔ပါပဲ။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လိုရာဆြဲေတြးမႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ကဗ်ာရဲ႕တည္ေဆာက္ပံုအရ အီရတ္ကို တျခားအညႊန္းခံဆီေရာက္ရွိ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိေအာင္ စာသားကို ဆက္စပ္ေရးဖြဲ႕ခဲ့(ဖြင့္ေရးခဲ့)တာေတြ႕ရလို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ စစ္-ျဖစ္-ေန-တာ။ မလင္းျပာနဲ႔ သူ႕ဇာတ္ေကာင္ဟာ ဒီလို'အီရတ္'ကို ေရာက္ရွိေနျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ ဒီကေန႔ျဖစ္ပြားေနတဲ့(ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့)အေမရိကန္-အီရတ္စစ္ပြဲအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။
          အေမရိကန္-အီရတ္စစ္ပြဲကာလတေလွ်ာက္မွာ ႏွစ္ဖက္ႏိုင္ငံကျပည္သူေတြဟာ စစ္ရဲ႕အနိဠာရံုအက်ိဳးအဆက္နဲ႔ ခါးသီးတဲ့အေတြ႕အႀကံဳေတြရရွိခဲ့ ရရွိၿမဲျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္သမၼတႀကီးနဲ႔တကြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိပိုင္းရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အမိန္႔အာဏာနဲ႔ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပံုေတြကိုလည္း ျပည္တြင္းျပည္ပမီဒီယာေပါင္းစံုကေန ေဝဖန္တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ ရပါတယ္။ စစ္ေျမျပင္ေရာက္စစ္သားေတြဟာ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို(ဆိုးရြားတဲ့)နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ရာေထာင္ခ်ီေသဆံုးၾကရသလို အီရတ္ႏိုင္ငံေနျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ဟာလည္း ဆံုးရွံဳးေပါင္းမနည္းေတာ့ အနာဂတ္အေျခအေနဟာလည္း ဘာမွမေသခ်ာမေရႏိုင္ေတာ့။ စစ္ကာလရဲ႕ရလဒ္အေနနဲ႔ အမွန္အမွားဆံုးျဖတ္ရမေသခ်ာမႈ၊ မွားယြင္းစြာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မႈ၊ လူစိတ္ေပ်ာက္ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္မႈ၊ စိတ္ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္နဲ႔လက္စားေခ်လိုစိတ္၊ ပုဂိဳၢလ္ေရး/လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈ၊ နာက်ည္းခံျပင္းမႈ၊ ဘာသာေရး/အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္အယူအဆနဲ႔ ႀကံရာမရ လက္တံု႔ျပန္ျခင္း၊ အေသခံဗံုးေဖါက္ခြဲျခင္း စတဲ့ေနာက္ဆက္တြဲေတြဟာလည္း နားနဲ႔မဆန္႔ ရင္နဲ႔မဆန္႔ေအာင္(၂ဝဝ၆-၂ဝဝ၇-၂ဝဝ၈ႏွစ္ဦးအထိ)ရုပ္သံလိုင္းေတြကတဆင့္ ျမင္ခဲ့ၾကားခဲ့ရေပါ့။
 'အဲဒီေတာ့ကာ အီရတ္မွာ ငါ ဘယ္ဘက္က တိုက္ေပးရမလဲ မလင္းျပာ'ဆိုတဲ့ေမးခြန္းမွာ ဘယ္သူ၊ဘယ္ဝါ၊ဘယ္တိုင္းျပည္၊ဘယ္စနစ္၊ဘယ္အယူအဆ၊ ဘယ္ဟာကမွန္သလဲဆိုတာ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနတဲ့ နားလည္ခံစားမႈက ပါဝင္ေနသလို ဘယ္ဘက္က ဝင္ကူရမလဲဆိုတာ မသိေတာ့တဲ့သေဘာလည္း ပါဝင္ေနပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ကဗ်ာေရးသူရဲ႕'အီရတ္'စစ္ပြဲအေပၚအျမင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ 'စစ္'အေပၚအျမင္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီ'အီရတ္'စစ္ပြဲဟာ ဒီေန႔ကမၻာႀကီးရဲ႕ ဒီေန႔ကမၻာ့သမုိင္း ဒီေန႔ကမၻာ့ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ ျပယုဂ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္သလို ဒီ'အီရတ္'ကို ကဗ်ာေရးသူဟာ ေဝါဟာရနဲ႔တကြ ေနာက္ခံအိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီကိုပါ ဆြဲသံုးၿပီး(၇ဝခုႏွစ္က)မလင္းျပာကို ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ၇ဝခုနွစ္မတုိင္မွီက ရန္သူျမင္ရင္၊ ရန္သူကိုရန္သူလို႔ အျဖဴအမဲကြဲျပားစြာျမင္ၿပီး ရိုင္ဖယ္ကိုဆြဲယူ အလြယ္တကူ(ဗီယက္နမ္ဘက္က)ဝင္ပါ၊ ဝင္တုိက္ခဲ့တဲ့ မလင္းျပာရဲ႕ဇာတ္ေကာင္ဟာ ဒီေန႔၂ဝဝ၇ကို ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘာကိုမွ အျဖဴအမည္း ကြဲကြဲျပားျပား မသိေတာ့ဘူး၊ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ကဗ်ာက 'ျပ'ပါတယ္။

          အဲဒီစစ္နဲ႔စစ္ပြဲအေၾကာင္း ေမးခြန္းထုတ္ထားတဲ့အဆံုးသတ္ဝါက်ကို အထက္က(ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕ အခ်စ္သီခ်င္း)ကဗ်ာစာပိုဒ္ေတြနဲ႔ ျပန္ခ်ိပ္ၾကည့္ရရင္ ျပန္-ခ်ိပ္ၾကည့္တတ္ရင္ ျပန္-ၾကည့္ခ်ိပ္တတ္ရင္ 'ဒီေန႔ အီရတ္စစ္ပြဲ'ကိုက ဒီ'အီရတ္'ကိုက ဒီေန႔ကမၻာႀကီးကိုက ဒီေန႔ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈဘဝကိုက ဒီေန႔ေခတ္ကာလႀကီးကိုက ဒီေန႔အိမ္ယာ ထူေထာင္ေရးကိစၥကိုက ဒီေန႔ခ်စ္သူရည္းစားဘဝကိုက အျဖဴအမည္းမသဲကြဲေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ ဘယ္ဘက္က ဝင္တိုက္ရမလဲ မသိေတာ့တဲ့ ေတြေဝမႈ၊သံသယျဖစ္မႈ၊ ဆံုးျဖတ္ရ မေသခ်ာမႈ အစရွိတဲ့ စစ္/အခ်စ္/ဘဝ စတဲ့ ဂယက္အနက္ေတြအထိ ကဗ်ာဟာလမ္းပြင့္က်ယ္ျပန္႔သြားတာ ေတြ႕ရပါမယ္။                
ကဗ်ာရဲ႕ေနာက္ဆံုးပါဒဟာ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ရွင္သန္က်င္လည္ရတဲ့လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝ/ေလာက/ကမၻာႀကီးသို႔ ထုတ္လိုက္တဲ့ေမးခြန္တစ္ခုပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ဒီေန႔ကမၻာသူကမၻာသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ က်ေရာက္ေနတဲ့ အေျခအေနပဲ။ ဒါဟာ ဒီကေန႔ ကမၻာႀကီးေပၚက အႏုပညာသမား၊ ကဗ်ာေရးသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာပဲ။ ဒါဟာ ဒီေန႔ေခတ္စနစ္ကိုထင္ဟပ္တဲ့ ကဗ်ာပဲ။ ဒါဟာ version အသစ္နဲ႔ ေဇယ်ာလင္းက ျပန္ဆိုလုိက္တဲ့  ၂ဝဝ၇ ပရူးဖေရာ့က္ရဲ႕အခ်စ္ေတးပဲ။

• ေမာင္ယုပိုင္
• ၂ဝဝ၈ ေမလ
• ႏြယ္နီ