“ ေဟ့ ဒီေရမႈတ္က ဘာလဲဗ် ”
“ ခင္ဗ်ာ ေရမႈတ္က ေရမႈတ္ေပါ့ ... ဒီထက္ပုိၿပီး ဘာမ်ား ၿဖစ္ရဦးမွာလဲ ဗ် ”
“ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မလုပ္နဲ႔ မင္းဆုိင္မွာ ခ်ိတ္ထားလုိ႔ ေမးၾကည့္တာ ”
“ ေအာ္ အကုိရယ္ .... အႏုပညာ ပစၥည္းတစ္ခုကုိ အကုိစေမးကတည္းက အထက္စီးနဲ႔ပုိင္ဆုိးပုိင္နင္း မေမးသင့္ဘူး ”
“ ေအးကြာ ... မင္းမေၿပာလည္း ငါဘာမွ လုပ္မရဘူး ၊မင္းေၿပာလည္း ဘာမွ လုပ္မရဘူး ေနကြာ ”
..................
“ ေဟ့ ... ငါမင္း အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးဖုိ႔ ယူလာတယ္ကြ ရုရွားက တုိးေတြ ငါ့အေမကုိ လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့တာ။ ငါ့အေမ သိမ္းထားတာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာၿပီေမာင္ ။ဒါေပမယ့္
လမ္းမွာ ငါ့ေၾကာင့္နည္းနည္းေတာ့ ပဲ့သြားတယ္ ။ မင္းက ေယာက္ခ်ဳိေတြ ေရမႈတ္ေတြ စုေနတယ္ေတြ႔လုိ႔ ”
“ခင္ဗ်ာ ... ဦးစုိးၾကီး ဘယ္သူေၿပာလုိ႔လည္း ”
“ မင္းဆုိင္မွာ ခ်ိတ္ထားတာ ငါေတြ႔ေနတာပဲ ... ေဟာ ဟုိေရမႈတ္ၾကီးကုိ ”
“ ေအးဗ်ာ ေက်းဇူးပါပဲ ... ခင္ဗ်ား ေယာက္ခ်ဳိၾကီးကုိ စိတ္၀င္စားလုိ႔ မဟုတ္ဖူးေနာ္ ။ အႏွစ္(၂၀) ေက်ာ္ ထမ္းသိမ္းလာတဲ့ ခင္ဗ်ားအေမ ေဒၚၿမရင္ကုိ အားနာလုိ႔ ယူထားလုိက္ပါ့မယ္ ”
...................
“ ေဟ့ ... မင္းဆုိင္ေတာ္ေတာ္ ေရာင္းေကာင္းတာပဲေနာ္ ။ မင္းတုိ႔က တုန္ခံဘုန္းၾကီး ကုိးကြယ္တယ္ဆုိ။ အဲဒီဘုန္းၾကီးက ယၾတာေကာင္းတယ္ကြ ။ေအာ္ ... မင္းတုိ႔ ကုိ ေပးထားတဲ့ ယၾတာယာက ေရမႈတ္ ေရႊခ်ထားတာကုိ ေကာင္းမွာေပါ့ ”
“ အာဗ်ာ မဟုတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ားကလည္း ဒါ က်ဳပ္ရန္ကုန္က ၀ယ္လာတာပါ ”
“ မညာပါနဲ႔ကြာ ... မင္းကလည္း ေဗဒင္တုိ႔ ယၾတာတုိ႔ကုိ ငါလည္း ယုံပါတယ္ကြ ၊ ဒါ ရွက္စရာ မွမဟုတ္တာ လူမ်ဳိးတုိင္း လူမ်ဳိးတုိင္းမွာ ေဗဒင္နဲ႔ယၾတာ ဆုိတာရွိပါတယ္ ”
“ ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ား ပညာတတ္တစ္ေယာက္ ၿဖစ္တဲ့ အတြက္ ရွင္းမၿပေတာ့ ပါဘူး ”
............
“ ဘာ ဒါေလးကုိ ငါးေသာင္းေပးရတယ္ ဟုတ္လား ”
“ ဟုတ္ပါတယ္ ... ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ ၊ ဦးေလးကုိ ဘယ္သူေၿပာလည္း ”
“ မင္းအေဖေၿပာတာ ... ဘယ္ႏွယ္ကြာ ငါလက္သမားလုပ္စား လာတာ အႏွစ္ (၅၀)ေက်ာ္ၿပီ
ဒါ အလြန္ဆုံး ကုန္မွ ၂ေထာင္ေပါ့ ”
“ ကၽြန္ေတာ္ ၀ယ္လာတာ ဒီေရမႈတ္ကုိ ၀ယ္လာတယ္လုိ႔ ဦးေလးထင္လုိ႔လား ”
“ ေအးေပါ့ကြာ အဆင္ေၿပေနေတာ့ ပုိက္ဆံကုိ ပုိက္ဆံလုိ႔ ထင္တဲ့ေကာင္ေတြ မွ မဟုတ္တာ ၿဖဳန္းၾကေပါ့ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ဦေလး ”
.............
“ ေဟ့ေကာင္ ရြာက ဘုန္းၾကီးက မင္းကုိ တင္းေတာင္းခြဲေတာင္း၊စိတ္ေတာင္း၊ ၿပည္ေတာင္းေတြေရာ လက္ေဆာင္ေပးလုိက္တယ္ ကြ ”
“ ဟာ ... ငါက ဘာလုပ္ရ မွာလဲ ”
“ မသိဘူးေလကြာ မင္းကရြာသားဆုိေတာ့ ေရမႈတ္ေတြေယာက္ခ်ဳိေတြေတာင္စုေနတယ္ၾကားတာနဲ႔ ေပးလုိက္တာပဲ ။ ေရမႈတ္ကေတာ့ ကုဋီီထဲက ဟာမုိလုိ႔ မေပးလုိက္ေတာ့ဘူးတဲ့ ”
“ ဟင္း .... ငါ့အတတ္နဲ႔ ငါစူးတာပါကြာ ”
..................
“ေဟ့လူ .... က်ေနာ္ အုိးဘုိေထာင္ထဲက လုပ္တဲ့ အုိးေတြ တရုတ္ၿပည္သြင္းတာဗ်ာ ၊ အခု တရုတ္ကလည္း မ၀ယ္ဘူး ။ဆုိးတာက တရုတ္ဂိတ္က သူတုိ႔ေရွးေဟာင္းအုိးေတြပါဆုိၿပီး ၿမန္မာၿပည္ဘက္ ေပးမထြက္ၿပန္ဘူး အဲဒါ ဂုိေဒါင္ထဲ ပိတ္မိေနလုိ႔ ၀ယ္ပါဦးဗ်။ ခင္ဗ်ာ က အန္းဒိတ္ေတြ စုတတ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားမွ အားမေပးရင္ က်ေနာ္ ဘယ္လုိလုပ္ရ မွန္းမသိလုိ႔ပါ ၊ ေလ်ာ့ေပးပါ့မယ္ဗ် ”
“ ဆရာရယ္ ...... ... ”
“ ....x ...... x ... x ..... ”
“ ကဲဗ်ာ ... ေပးခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ ေပးပါ ... အလုံး ၅၀ ထားခဲ့မယ္ဗ်ာ ”
“ ဟင္ .... ခင္ဗ်ားကလည္း အလုံး ၅၀ ၾကီး ဘာလုပ္ရ မွာလဲဗ် ”
“ ခင္ဗ်ား ၾကည့္က်က္ၿပီး လုပ္လုိက္ပါဗ်ာ ေႏွာ ”
...............................................
ကဲ ဗ်ာ .... ကၽြန္ေတာ့္ ရူးသြပ္မႈတစ္ခု အတြက္ ၿပႆနာတက္ခဲ့ရတဲ့ ဒီ ေရမႈတ္ကုိ ဘယ္သူ႔မွလည္း ရွင္းမၿပခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ေနာက္ၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း ဒီေရမႈတ္ကုိ ၾကည့္ခ်င္ၾကလိမ့္မယ္ ။
ဘယ္လုိ ၿမင္လည္းဆုိတာေလးလည္း အပ်င္းေၿပ ေၿပာၿပေပးသြားၾကပါဦး ခင္ဗ် ။
Gallary 65 မွာ ကုိစုိး၀င္းၿငိမ္းတုိ႔ လုပ္တဲ့ ပထမဆုံး Save The Ayarwaddy ၿပပြဲမွ
ကုိေဇာ္ထူးေအာင္ရဲ႕ Installation art
ဘုိဟန္
Friday, September 7, 2012 at 12:33am
No comments:
Post a Comment