“ ၿပပြဲ ”

နံရံမွာ နာမည္တစ္ခုတပ္ၿပီး ခ်ိတ္ဆြဲလုိက္ပါၿပီ ။

အလႊာစုံ စရုိက္စုံ ဆလုိက္မီးအလင္းအေမွာင္မွာ
ရြက္ထားတဲ့ေရအုိးဟာ အုိးေမာ္ဒယ္လ္
ေမာင္းႏွင္ေနရတာက ႏြားလွည္း ၊ အင္က်ီမွာ ဖာေထးရာဗလပြနဲ႔မွ သဘာ၀ဆုိပဲ
လက္လုပ္လက္စားမွ ၿမန္မာရနံ႔ရသတဲ့
ဂ်ဴး ရဲ႕ ရာဇ၀င္ထဲမွာ ထားရစ္ခဲ့ ေရာင္အားၿပန္ေကာင္းေနတယ္ ။

ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္မွာ စစ္သည္ေတာ္ေတြကုိထည့္မေရးနဲ႔
ေၿမပုံမွာ အနီေရာင္အစက္အေပ်က္ေတြသိပ္မသုံးနဲ႔

ၾကက္ဖၾကီးရဲ႕ အတက္က တအားခၽြန္ ၊ သာလိကာမေလး အေညာင္းမိေနသလား

ပုဂံကုိၿပလုိက္ရင္  ၿမန္မာမွန္းသိေစတဲ့ကား၊ တဲနဲ႔ပဏာတင့္ လုိက္တာ ။

ဘ၀ေတြ လင္းလာလုိက္ ေမွာင္သြားလုိက္
ဒုကၡအေရာင္စုံ မ်က္စိတဆုံး ပြတ္သတ္ၾကည့္
စာနာမႈမွာ စိတ္အဆာေၿပ လူးလာေခါက္တုံ႕ၾကည့္
ၿပီးမွ လက္မွတ္ေတြ လူမွတ္ၿပီး တအံတၾသေစ်းကစားၾက

စကားလုံးေတြ  ပါကင္ပိတ္ေလယဥ္ပ်ံၾကီးနဲ႔ ၿပန္သြားၾကပါတယ္ ။

သက္ၿပင္းခ်သံ နားၿငီးရုံသက္သက္တ၀ီ၀ီလည္ေနေသာပန္ကာ

ညႊန္းဆုိဖြဲ႔ႏြဲ႔ၿပေနေသာ ပရုိဂ်က္တာ က ဆက္လက္ညႊန္းဆုိေနဆဲ ........

ခန္းမအတြင္း မရုိးႏုိင္ေသာ ၿမန္မာ့ေတးသြားက ၿမနႏၵာ  ........ ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလုံးဟာ ေဘာင္ၾကတ္ထားေသာ

ပန္းခ်ီကားအတြင္းမွ ဇာတ္ေကာင္ေတြ အၿဖစ္ ဆက္လက္ အသုံးေတာ္ခံေနလ်က္ပါ။

 ဘုိဟန္
  Saturday, June 9, 2012 at 3:05am