** ႏြားျပာႀကီးအေၾကာင္းဖြဲ႕ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ **

ႏြားျပာႀကီးအေၾကာင္း
ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ေလာက္
ငါေရးခ်င္တယ္
ေရွးအခါက ေရွးဆရာေတြ ေရွးကဗ်ာနဲ႔ဖြဲ႔သလုိ
ေခတ္ေပၚအခါမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာနဲ႔
ႏြားျပာႀကီးကုိဖြဲ႔ ဆုိမယ္ ။

ႏြားျပာႀကီးကုိဖြဲ႔ဆုိဖုိ႔
ႏြားျပာႀကီးဆီ ငါသြား
ႏြားျပာႀကီးနားမွာ ငါေနခဲ့
ႏြားျပာႀကီးကဲ့သုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္
ေရေသာက္ရင္လည္း ႏြားျပာႀကီးလုိ
ေၾသာ္ . . . အဲဒီလုိအၾကည့္နဲ႔ ကမၻာႀကီးကုိ ၾကည့္မိေလေတာ့မွ
ငါဟာ ႏြားျပာႀကီးကုိေကာင္းစြာနားလည္ခဲ့ရရဲ႕
ႏြားျပာႀကီးမွာ ေအာက္သြားေတြမရွိေတာ့ပါဘူးကြယ္
ငါဟာ ႏြားျပာႀကီးေရွ႕မွာရပ္ ငါမင္းကုိကဗ်ာစပ္မလုိ႔ကြဲ႕လုိ႔
ေျပာမိတယ္ ။

ႏြားျပာႀကီးဟာ စာရြက္ထဲကုိလမ္းေလွ်ာက္
စာရြက္ကုိထြန္ယက္ဖုိ႕ ၀င္ေရာက္လာတယ္
ၾကမ္းေထာ္အေဖးတက္ေနတဲ့ သူပုခုံးကုိဆတ္ခနဲတြန္႔လုိက္
ဆတ္ခနဲ ၊ ထပ္ၿပီးေတာ့ ဆတ္ခနဲ
ငါက အက်အန သူ႔ကုိၾကည့္႐ႈၿပီး
ေဟာဒီလုိ ကဗ်ာဖြဲ႔တယ္
ႏြားျပာႀကီးေရ မင္းေျခရာခြက္ထဲမွာ
သေဘၤာေတြ ခုတ္ေမာင္းေနေလရဲ႕
သေဘၤာထဲမွာ ကုိလံဘတ္အသစ္တစ္ေယာက္လည္းပါသကြဲ႕
ႏြားျပာႀကီးေရ
ေကာက္႐ုိးထဲမွာ ႏွမ္းဖတ္နည္းနည္းပဲပါေပမယ့္
အရသာရွိရဲ႕မဟုတ္လား
ေကာက္႐ုိးထဲမွာ ႏွမ္းဖတ္မပါတဲ့ေန႔ေတြ
ေရာက္လာလိမ့္မယ္
မင္း ၿမိန္ယွက္ပါေစကြယ္
ႏြားျပာႀကီးရဲ႕ၾကမ္းေထာ္ေထာ္ပုခုံးဟာ
လွည္းဘီးေတြကုိလည္ေစခဲ့တယ္
လွည္ေနတဲ့ဘီးေတြဟာ ေက်းလက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ
ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈပုိေစခဲ့
ႏြားျပာႀကီးေရ
ငါ့အေဖဟာ . . . မင္းအေရျပားကုိ ဗုံက်က္လုိ႔တီးခဲ့တယ္
အဲဒီဗုံသံၾကားရင္ လူေတြ ကခုန္ၾကတယ္
ဗုံထဲမွာ မင္းအေရျပားဟာတုန္ခါလုိ႔
တုန္ခါမႈဟာ ဂီတျဖစ္လုိ႔
ဂီတထဲမွာ ငါတုိ႔ ၿမဴးတူးမိၾကတယ္ အခါခါ
ႏြားျပာႀကီးေရ
မင္းဦးခ်ဳိကုိ ေလးခြလုပ္လုိ႔
ေတြ႔ကရာကုိ ငါတုိ႔လက္တည့္စမ္းခဲ့ဖူးေပသေပါ့
ႏြားျပာႀကီးေရ
မင္းဦးခ်ဳိကုိ တံပုိးခရာလုပ္
ေလတဟူးဟူးလြင္ျပင္ေပၚမွာရပ္ၿပီး
ငါတုိ႔ မႈတ္ခဲ့ဖူးေပသေပါ့
ႏြားျပာႀကီးေရ
မင္းနံ႐ုိးေငါေငါေတြဟာ ငါတုိ႔အတြက္
ခြန္အားေတြဘယ္ေလာက္ထုတ္လုပ္ေပးခဲ့တယ္ဆုိတာ
ထင္ရွားတဲ့အမွတ္အသားတစ္ခုပါပဲ ။
ႏြားျပာႀကီးတစ္ေကာင္အဖုိ႔
ေအာက္သြားမရွိတဲ့ေန႔ရက္ေတြဟာ ေရာက္လာစၿမဲပါကြာ
ဟုတ္ရဲ႕လား ႏြားျပာႀကီးရဲ႕
ႏြားျပာႀကီးေရ
ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းႀကီးတစ္ခုကုိ
မင္းအိပ္မက္မက္ခဲ့ဖူးသလား
လာပါ ႏြားျပာႀကီးရဲ႕
မင္းနဲ႔ ငါ အစိမ္းေရာင္ကမၻာႀကီးဆီသြားၾကမကြဲ႕ ။ ။

ေနမ်ဳိး