** ေနေရာင္ဘက္က ေန႔တစ္ေန႔ **

ဆိုစရာစကားက
ဒီေလာက္ မရွားပါဘူး
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ ။

အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို
ဦးတည္မယ္ ဆိုပါေတာ့ ။

ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ဓါတ္ပံုေဟာင္းေတြ ျပန္စု
စာေဟာင္း ေပေဟာင္းေတြ ဖုန္ခါရင္း ျပန္ဖတ္
အလြတ္ရျပီးသား ဂါထာကို ရြတ္
နွစ္ ၄ဝ အကၤ် ီကို ဖြပ္ရင္း

ျပန္ရမယ့္လမ္းကို ေျမပံုထဲမွာရွာ
ဒုကၡနည္းနည္း ဖဲ့ယူတဲ့ စာေရးဆရာ သူငယ္ခ်င္းမထံ
သာေၾကာင္း မာေၾကာင္း ေရး
ေနာက္တစ္နပ္အတြက္ ေတြးပူေနတဲ့ မိန္းမကို
ျဖစ္သလို ခ်က္ဖို႔ ညႊန္ၾကား ။

ျပီးျပီ ။
အဇၥ်တၱစာမ်ား ကို ဖတ္ျပီးျပီ
သူငယ္ခ်င္းတိုက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ကို ေသာက္ျပီးျပီ
နဖူးက ေခြ်းကို စိတ္ခ်လက္ခ် သုတ္ျပီးျပီ
လူဆိုတဲ့ အေရာင္အေသြးထဲက
လြတ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခဲ့ျပီးျပီ ။

တစ္စံုတစ္ေယာက္က
နာမည္ကို ေအာ္မေခၚခင္
လူ႔ဝတၲရားဆိုတာကို တရြတ္တိုက္ မဆဲြခင္ ။

ေရတစ္ခြက္နဲ႔ မ်က္နွာသစ္ျပီးတိုင္း
ဒုကၡကို အသစ္ ျပန္စခဲ့တယ္။

ဝင္းေမာင္