ဒီကဗ်ာ

    ဒီကဗ်ာကေန ၾကဳိေၿပာထားခ်င္တာက
    ဒီကဗ်ာထဲမွာ ေနာက္ထပ္ ကဗ်ာတပုဒ္ကို
    ဘယ္သူမွမရိပ္မိေအာင္ ျမဳပ္မထားဘူး ။

    ဒီကဗ်ာက ဘယ္ေန႔ေရာက္ရင္ ဘာလုပ္ၾကမယ္လို႔
    ဘယ္သူ့ကိုမွ အခိ်န္းအခ်က္ မေပးခဲ့ပါဘူး

    ဒီကဗ်ာကို ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ စာေၾကာင္းေတြရဲ႕
    ထိပ္စီးစာလံုးေတြကို ေဒါင္လိုက္ ဖတ္လိုက္ပါ
    “ အာဏာရူးၾကီး ” လို႔ အဓိပၸာယ္မထြက္ပါဘူး ။

    ဒီကဗ်ာကို
    ေနာက္ဆံုးကေန ေျပာင္းျပန္ ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါ
    လူသတ္သမားၾကီးလို႔ မေတြ႔ရပါဘူး ။

    ဒါေပမဲ့
    ခင္ဗ်ားဆီလာခဲ့ရတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္လံုးမွာ
    ဒီကဗ်ာဟာ
    လက္မရံြ႕မင္နီ ဓါးခ်က္ေတြၾကားမွာ
    ေသလုေမ်ာပါး ေရွာင္ရွားခဲ့ရတယ္ ။

    ေရာဂါပိုးေတြၾကည့္သလို
    အဏုၾကည့္မွန္ဘီလူးၾကီးေအာက္မွာ
    တထိတ္ထိတ္နဲ႔ အၾကည့္ခံခဲ့ရ
    တလႊာခ်င္း ခြ်တ္ခြာျပခဲ့ရ
    အရွက္ကအစ ပြတ္သပ္ ရွာေဖြတာ ခံခဲ့ရ
    ဓာတ္ပံုနဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔ တိုက္ၾကည့္တာ ခံခဲ့ရ
    တျဗီးျဗီး ဆဲြဆုတ္ခံေနရတဲ့
    စာမ်က္နွာေတြၾကားမွာ
    ကိုယ့္စကားလံုးေတြ မက်ေပ်ာက္ေအာင္
    သယ္ေျပးလာရတဲ့
    ဒီ က ဗ်ာ ။

    ၾကည့္....

    ေခတ္ထဲ ျဖတ္ေျပးလာခဲ့ရလို႔
    ေသြးစေတြ ေပကံ်ေနဆဲ
    ဒီ က ဗ်ာ

    တပုဒ္လံုးမွာ
    ကန္႔လန္႔ၿဖတ္ အရိႈးရာ စာတန္းေတြျပည့္ေနတာေတာင္
    ေနာက္ေက်ာမလံု ျဖစ္ေနေသးရွာတဲ့
    ဒီ က ဗ်ာ ။

    ခင္ဗ်ားဖတ္ေနဆဲမွာကို
    အဓိပၸာယ္ေတြ ရုတ္ခနဲ ရုတ္ခနဲ
    ေပ်ာက္ေပ်ာက္ သြားေနတဲ့
    ဒီ က ဗ်ာ ။

    လံုျခဳံေရးေၾကာင့္
    တေခါက္ဖတ္ျပီးျပီဆိုရင္
    ေနာက္တေခါက္ ထပ္ျပီး ဖတ္ဖို႔ မသင့္ေတာ့တဲ့
    ဒီ က ဗ်ာ .................

    ပန္းခီ် ထိန္လင္း
    ၂၃ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ဝဝ၈

    မိုးမခမွ ကူးယူသည္