ဒီ ဘေလာ့ေပၚ ခင္ဗ်ား ၿဖတ္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ သမုိင္းမွတ္တုိင္ေတြကုိ ၿဖတ္ရမယ္ ။ စိတ္အပန္းေၿဖစရာ မဟုတ္တဲ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ သက္ၿပင္းသံေတြကုိ ခင္ဗ်ား ၾကားရ နာရ လိမ့္မယ္ ။ အဲဒီအသံေတြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရင္ဘတ္ထဲ အထိေရာက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္ ။
Wednesday, August 28, 2013
မိုးရြာေတာ့မည္
ရြာမည္လားမိုး ၊ အစိုးမရ
လိမ့္အိက်ဆင္း ၊ ေၾကကဲြျခင္းလား
ထိန္းမထားတတ္ ၊ တရစပ္နဲ႔
မရပ္မနားရြာပါေလ ။
ျငိမ္သက္ညိုေမွာင္ ၊ ျပိဳမေယာင္နဲ႔
ၾကာခဲ့ျပီပဲ ၊ သိမ္းဆည္းထားခိုက္
တရိႈက္ရိႈက္စ ၊ ရြာခ်မလို
စြတ္စိုလဲ့ရည္ ၊ ဖဲြ႕သီခိုခိ်တ္
ေၾကကဲြရိပ္မွာ
စိတ္ခ်လက္ခ်ရြာလိုက္ေလ ။
ဘာသာျပဳိၾကဲ ၊ မေပၚက္ကဲြနဲ႔
သဲသဲစိတ္စိတ္ ၊ ခပ္တိတ္တိတ္ရြာ
ေျဖသာေအာင္ထိ ၊ အခြင့္ရိွခိုက္
ရြာလိုက္ပါေလ ၊ မိုးေရေတြထဲ
စဲတဲ့အထိ ၊ ကြ်န္ေတာ္ရိွမယ္
နားလည္တည္စြမ္း
ခမ္းသြားေအာင္သာရြာပါေလ ။
အတားသက္သက္ ၊ မထားရက္ေသာ
မိုးစက္ေတာၾကား ၊ ခံစားေဝမွ်
ေနပါ့မယ္ေလ ၊ေဝဒနာဟာ
အေျဖရွာခက္ ၊ တြက္မရရင္
ရြာခ်င္လားမိုး ၊ အျငဳိးမထား
အခါးမဖက္ ၊ မိုးေရစက္နဲ႔
ျငိမ္သက္ညင္သာ ၊ ရြာလိုက္ေလေနာ္
ကြ်န္ေတာ္ရိွမယ္ ၊ နားလည္တည္စြမ္း
ခမ္းသြားေအာင္သာရြာပါေလ ။ ။
ေအာင္ဒင္
Labels:
ကဗ်ာ - ေအာင္ဒင္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment